карти́на ж.

1. карці́на, -ны ж.;

2. перен. малю́нак, -нка м., карці́на, -ны ж.;

3. (часть акта в драматическом произведении) карці́на, -ны ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іко́на

(с.-гр. eikona, ад гр. eikon = выява, вобраз)

малюнак бога або святога як прадмет рэлігійнага пакланення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

panorama

[,pænəˈræmə]

n.

1) панара́ма f.

а) шыро́кі від на вако́ліцу

б) малю́нак краяві́ду

2) по́ўны агля́д яко́га-н. прадме́ту

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

freehand

[ˈfri:hænd]

adj., adv.

1) ад рукі́, руко́й (піса́ць, чарці́ць)

freehand drawing — малю́нак ад рукі́

2) адво́льна, на во́льную руку́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

graphic

[ˈgræfɪk]

1.

adj.

1) во́бразны, жывы́ (раска́з)

2) графі́чны; выяўле́нчы

2.

n.

гравю́ра f., малю́нак -ка m.; літагра́фія f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ціснёны, ‑ая, ‑ае.

1. Атрыманы цісненнем (у 1 знач.). Ціснёны малюнак. Ціснёны узор.

2. Які мае на сабе цісненне, з цісненнем (у 2 знач.). На базары вялікі выбар жаночага абутку, сумак з каляровай ціснёнай скуры, розных упрыгожанняў. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ДА́РВІНА ПРЫ́НЦЫП КЛАСІФІКА́ЦЫІ,

прынцып, паводле якога «чым менш якая-н. ч. арганізма звязана з якімі-н. асаблівымі функцыямі, тым больш яна мае значэнне для класіфікацыі». Напр., малюнак афарбоўкі ў птушак, жылак крыла насякомых, форма карэнных зубоў млекакормячых з’яўляюцца каштоўнымі крытэрыямі (адзнакамі) для класіфікацыі гэтых жывёл. Сфармуляваў Ч.Дарвін (1859).

т. 6, с. 53

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тушо́ўка I ж., в разн. знач. тушёвка;

т. малю́нка — тушёвка рису́нка;

палажы́ць ~ку на малю́нак — положи́ть тушёвку на рису́нок

тушо́ўка II ж. тушёвка; см. тушава́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зарысо́ўка, ‑і, ДМ ‑соўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. зарысоўваць — зарысаваць.

2. Р мн. ‑совак. Малюнак з натуры; замалёўка, эскіз. Гэта была вельмі недакладная зарысоўка, і калі добра і доўга прыглядацца да яе, то тады рысунак праступаў выразней. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэлье́ф, ‑у, м.

1. Будова зямной паверхні. Рэльеф Беларусі. Гарысты рэльеф. □ Павел мог пайсці ўлева, мог павярнуць направа. Ён выбраў раўнінны рэльеф, які цягнуўся кіламетраў на трыста. Шыцік.

2. Выпуклы адбітак, малюнак на плоскасці; выпукласць. Сцены храма ўпрыгожаны рэльефамі. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)