пасячы́ сов.

1. поруби́ть;

пасе́клі малады́ лес — поруби́ли молодо́й лес;

2. (рассечь на мелкие куски, уничтожить) изруби́ть; посе́чь;

3. (нек-рое время) поруби́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ліставы́ I

1. листово́й;

л. тыту́нь — листово́й таба́к;

2. (покрытый листвой) ли́ственный;

л. лес — ли́ственный лес

ліставы́ II листово́й;

~во́е жале́за — листово́е желе́зо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расчы́сціць сов., прям., перен. расчи́стить;

р. лес — расчи́стить лес;

р. шлях — расчи́стить путь;

◊ р. гле́бу — (для каго, чаго) расчи́стить по́чву (для кого, чего)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

miscellaneous

[,mɪsəˈleɪniəs]

adj.

1) зьмяша́ны, мяша́ны (напр. лес), разнаста́йны

2) ро́знабако́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Nothing ventured, nothing gained

Ваўка́ бая́цца, у лес не хадзі́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зме́шаны, -ая, -ае.

1. Які ўтварыўся шляхам змешвання, скрыжоўвання.

Змешаная парода жывёлы.

2. Які складаецца з разнародных элементаў, частак, удзельнікаў.

Змешаныя ўгнаенні.

З. лес.

Змешаная камісія.

|| наз. зме́шанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агаласі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ло́сіцца; зак.

Напоўніцца якімі-н. моцнымі гукамі (пра паветра, прастору).

Лес агаласіўся спевам птушак.

Вуліца агаласілася плачам.

|| незак. агало́швацца, -аецца і агалаша́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накірава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся; зак.

Пайсці, паехаць куды-н., да каго-, чаго-н., рушыць у якім-н. кірунку.

Н. ў горад.

Н. ў лес.

|| незак. накіро́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

памча́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; -чы́; зак.

1. каго-што. Пачаць імчаць, везці вельмі хутка.

Коні памчалі павозку.

2. Тое, што і памчацца (разм.).

Воўк памчаў у лес.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wáldreich

a лясі́сты, бага́ты на лес

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)