задратава́цца, ‑туецца; зак.

Параніць нагу, зачапіўшы яе на хаду падковай другой нагі. Конь задратаваўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нату́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; незак.

Наравіцца, упірацца. Конь натурыцца і не хоча ісці. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вала́хконь; кастрыраваны конь’ (КЭС). Праз польск. walach < н.-в.-ням. Wallach ’тс’ (Булыка, Запазыч., 55; Фасмер, 1, 269; Рудніцкі, 1, 299; Трубачоў, Происх., 59). Гл. валашыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ара́бский ара́бскі;

ара́бская ло́шадь ара́бскі конь;

ара́бские ци́фры ара́бскія лі́чбы;

ара́бское письмо́ ара́бскае пісьмо́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

skittish [ˈskɪtɪʃ] adj.

1. нараві́сты, упа́рты;

a skittish horse нараві́сты конь

2. жывы́, жва́вы; каке́тлівы; гарэ́злівы, гуллі́вы;

get skittish раскаке́тнічыцца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гіпало́гія, іпало́гія

(ад гр. hippos = конь + -логія)

навука аб конях і спосабах паляпшэння конегадоўлі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пало́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Незамерзлае або ўжо расталае месца на ледзяной паверхні ракі, возера.

Конь праваліўся ў палонку.

2. Адтуліна, прасечаная ў лёдзе ракі, возера і пад.

Лавіць рыбу ў палонцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Arabian

[əˈreɪbiən]

1.

adj.

ара́бскі

2.

n.

1) ара́б -а m.; ара́бка f.

2) конь ара́бскае паро́ды, ара́бскі конь

- Arabian camel

- The Arabian Nights

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Бахмат (ст.-бел.), бохмат ’нізкарослы конь’ (Гіст. лекс., 139; Булыка, Запазыч.), татарскі, асабліва нагайскі конь’ (XVI ст., Нас. гіст.). Рус. дыял. бахма́т ’маленькі, моцны конь’, укр. бахма́т ’верхавы конь’ (з XVI ст.), польск. bachmat ’нізкі, моцны конь татарскай пароды’. Старая этымалогія (Міклашыч, 414; Локач, 11–12; аб крыніцах гэтай версіі гл. Заянчкоўскі, Stud. orient., 46) — запазычанне з цюрк. *pahn at, *pehn at ’вялікі конь’ (< перс. pähn ’вялікі, шырокі’ + цюрк. atконь’) — вельмі няпэўная (Фасмер, 1, 136–137; Заянчкоўскі, там жа, 46–47; Менгес, Зб. Чыжэўскаму, 187 і наст.). Заянчкоўскі, там жа, прапануе зыходзіць з цюрк. *bahimat, *bahmat (араб. bahim ’чыстай масці’ + цюрк. atконь’). Менгес, там жа, зыходзіць з мусульманскага імя Mähmäd, Mähmāt (з заменай m > b праз пасрэдніцтва пэўных цюрк. дыялектаў; сумненні адносна гэтай этымалогіі Дзікенман, RS, 19, 13). Параўн. яшчэ Трубачоў, Происх., 57–58. Булыка (Запазыч., 39) прыводзіць як крыніцу запазычання тур. bachmat (!). Вельмі няпэўна; адкуль гэта форма? Ст.-бел. слова дае рад вытворных, вядомых у сучаснай бел. мове (гл. ніжэй). Гл. яшчэ Адзінцоў, Этимология, 1971, 195–201.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

knight

[naɪt]

n.

1) ры́цар -а m.

2) ша́хматны конь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)