дактылазо́іды

(ад дактыла + гр. zoon = жывая істота + -оід)

відазмененыя асобіны каланіяльных гідроідных паліпаў, якія выконваюць функцыі абароны, захопу ежы або прыняцця раздражненняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

псеўдапо́дыі

(ад псеўда- + -подыі)

часовыя тонкія адросткі пратаплазмы, якія выпускаюцца целам шматлікіх прасцейшых жывёл, напр. амёб, для перамяшчэння і захоплівання ежы; псеўданожкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фарш

(фр. farce)

дробна нарэзанае мяса для прыгатавання розных відаў ежы, а таксама любая дробна нарэзаная начынка (напр. свіны ф., грыбны ф.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

◎ Неграме́чы ’пераборлівы ў ежы’ (карэл., Марц.). Відаць, ад грумёнаць (варыянт — глумёчаць) ’грэбаваць’ (ТС), што можа быць звязана з літ. grumti ’мяць, умінаць’, grömaloti ’перажоўваць’; варыянтнасць вакалізму, як у гром, грымець, параўн. таксама грумёць ’грымець’ (ваўк., Сл. ПЗБ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кацёл, катла́, мн. катлы́, катло́ў, м.

1. Вялікая металічная пасудзіна круглай формы (для награвання вады, прыгатавання ежы і пад.).

Наліць вады ў к.

2. Пра харчаванне з агульнай кухні.

Ротны к.

Агульны к.

3. Закрытая пасудзіна для ператварэння вады ў пару.

Паравы к.

4. перан. Поўнае акружэнне воінскай групоўкі.

Мінскі «кацёл».

|| прым. катло́вы, -ая, -ае (да 1—3 знач.) і каце́льны, -ая, -ае (да 3 знач.).

Кацельная ўстаноўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

смак, -у, м.

1. Адно са знешніх адчуванняў чалавека, органам якога з’яўляецца слізістая абалонка языка і ротавая поласць.

2. Адчуванне на языку, у роце або ўласцівасць ежы, якая з’яўляецца крыніцай гэтага адчування.

Кіслы на с. яблык.

3. перан. Сэнс, цікавасць, вастрыня чаго-н.

У гэтым эпізодзе ўвесь с. анекдота.

Ён адчуваў с. у працы.

4. Задавальненне, ахвота.

Дзіця са смакам з’ела пачастунак.

|| прым. сма́кавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

plenty​1 [ˈplenti] n.

1. даста́так, бага́цце;

in plenty у вялі́кай ко́лькасці, дастатко́ва

2. fml мно́ства, бе́зліч;

plenty of food/money/time шмат е́жы/гро́шай/ча́су;

£5 is plenty. Пяці фунтаў хопіць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Сыраві́зна ’усялякая зелень, прыдатная для ежы’, ’сырасць’, ’недавараная ежа’ (Нас.), ’што можна есці сырым, негатаваным’ (Сцяшк. Сл.), ’нябеленае льняное палатно’ (ашм., Нар. скарбы). Параўн. каш. sërov́izna ’недагатаванасць; свежасць, сырасць’. Да сыравы (гл.) з суф. ‑ізн‑а, параўн. сырызна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

meal

I [mi:l]

n.

е́жа, стра́ва f.; час е́жы

II [mi:l]

n.

1) мука́ про́стага памо́лу

oat meal — аўся́нка f.

2) дро́бная кукуру́зная крупа́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пастарна́к

(ст.-польск. pasternak < с.-в.-ням. pasternac, ад лац. pastinaca)

травяністая расліна сям. парасонавых з прыемным пахам; ужываецца як прыправа да ежы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)