n -(e)s, -er трамплі́н; падкідна́я до́шка (гімнастыка); масто́к [мо́сцік] для скачко́ў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
пажо́ўкнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. пажоўк, ‑ла; зак.
Зрабіцца жоўтым, набыць жоўтае адценне (звычайна ад часу, пры завяданні і пад.). Лісты пажоўклі. □ Сярод лета лугі парыжэлі, пажоўклі кусты.Куляшоў.Пажоўкла на доміку дошка, Дзе срэбрам адбітыя даты.Бялевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
1. Стаць крывым, несіметрычным; перакасіцца. Перакрывілася страха. Перакрывілася дошка.
2. Скрывіцца ад болю, страху і пад. (пра твар, губы). Твар у .. [Мартына] перакрывіўся ад страху, плечы, як у старога дзеда, сагнуліся ў дугу.Ваданосаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
pamiątkowy
pamiątkow|y
мемарыяльны; памятны; атрыманы на памяць;
tablica ~a — мемарыяльная дошка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Адлі́віца ’дошка, што прыбіваецца ніжэй шалёўкі, каб вада з шалёўкі не цякла на сцяну’ (КЭС, лаг.) да адліваць, ліць. Гл. адліў.
Палегчы, улегчыся — пра ўсіх, многіх. Не запальваючы святла, [члены сям’і] павячэралі, а потым і спаць паклаліся.Сабаленка.Нагуляюцца [мужчыны] бывала так, што калі пакладуцца вечарам спаць, дык і шахматная дошка, і фігуры .. доўга стаяць у вачах.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перакла́дзіна, ‑ы, ж.
Папярочны брус, жэрдка, дошка і пад. Ластаўчына гняздо было ў самым гумне, на падстрэшнай перакладзіне.Якімовіч.Ёмкая перакладзіна, прыбітая .. ўпоперак дзвярэй, вартуе цяпер хатку над балотцам.Колас.// Тое, што і турнік. //Спец. Верхняя частка крапяжу ў шахтах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эбе́навы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да абена; зроблены з эбену. Эбенавая шкатулка. Эбенавая дошка.
2.узнач.наз.эбе́навыя, ‑ых. Сямейства трапічных злучанапялёсткавых раслін, да якіх адносіцца і чорнае дрэва.
•••
Эбенавае дрэва — тое, што і чорнае дрэва (гл. дрэва).
[Ад грэч. ébenos — чорнае дрэва.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лубо́к, -бка́, мн. -бкі́, -бко́ў, м.
1. Тое, што і луб (у 2 знач.).
2. Ручны кораб з лубу.
Ісці па ягады з лубкамі.
3. Тонкія дошчачкі, якія накладаюцца на месцы касцявога пералому.
Нага ў лубках.
4. Ліпавая дошка, на якой гравіравалася карціна для друкавання, а таксама карціна такога вырабу, якая вызначалася прымітыўнасцю або даступнасцю вобразаў.
Рускі л.
|| прым.лубко́вы, -ая, -ае ілу́бачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Tabula ex naufragio
Дошка пры караблекрушэнні.
Доска при кораблекрушении.
бел. Як топішся, то і за саломіну/брытву ўхопішся.
рус. Утопающий за соломинку хватается. Кто тонет ‒ ухватится и за острый меч. Палочка-выручалочка.
фр. Un homme qui se noie s’accroche à un brin de paille (Человек, который топится, цепляется за соломинку).
англ. A drawning man will catch at a straw (Утопающий хватается за соломинку).
нем. Der Ertrinkende greift nach einem Strohhelm (Утопающий хватается за соломинку).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)