forować

незак. даваць фору; аддаваць перавагу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nawiewać

незак.

1. наносіць; надзімаць;

2. перан. наводзіць;

3. разм. уцякаць; даваць драла; даваць лататы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dawać

незак.

1. даваць;

dawać komu łapówkę (dawaćkomu w łapę) — даваць хабар (у лапу) каму; падмазваць; цюку ў руку;

dawać koncert — даваць канцэрт;

dawać słowo — даваць слова; абяцаць;

dawać sobie radę z ... —даваць сабе рады; спраўляцца;

dawać za wygraną — здавацца;

2. аддаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Ківа́ла ’чалавек, якому даручана сцерагчы што-небудзь і даваць знак іншым’, ’кепскі працаўнік’ (Нас.). Да ківаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

санкцыяні́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Даць (даваць) санкцыю на што‑н.; зацвердзіць (зацвярджаць), адобрыць (адабраць). — Можаш ісці! — паспяшаўся санкцыяніраваць загад маёра лейтэнант. Шашкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

называ́ть​I несов.

1. называ́ць; (давать имя) дава́ць імя́;

2. (сообщать, объявлять) называ́ць, паведамля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

отставля́ть несов.

1. (отодвигать) адстаўля́ць;

2. (давать отставку) дава́ць адста́ўку, звальня́ць, зніма́ць (з паса́ды);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

снабжа́ть несов.

1. забяспе́чваць; (доставлять) дастаўля́ць;

2. (добавлять к чему-л.) дава́ць; см. снабди́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ве́сціся, 1 і 2 ас. не ўжыв., вядзе́цца; вёўся, вяла́ся, вяло́ся; вядзіся; незак.

1. Адбывацца, ажыццяўляцца, праводзіцца.

Вядзецца барацьба за высокую якасць прадукцыі.

Вядзецца шырокае жыллёвае будаўніцтва.

2. Гадавацца, даваць прыплод.

У нас свінні добра вядуцца.

3. безас. Быць звычаем, падтрымлівацца.

Так у нас здаўна вядзецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

клясці́ся, кляну́ся, кляне́шся, кляне́цца; клянёмся, кленяце́ся, кляну́цца; кля́ўся, кляла́ся, -ло́ся; кляні́ся; незак.

1. чым і без дап. Даваць клятву; урачыста абяцаць што-н.; прысягаць.

Клянёмся Радзіму аберагаць.

К. ў вернасці сябрам.

2. Праклінаць каго-н.

|| зак. паклясці́ся, -кляну́ся, -кляне́шся, -кляне́цца; -клянёмся, -кленяце́ся, -кляну́цца; пакля́ўся, -кляла́ся, -ло́ся; -кляні́ся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)