свози́ть​I сов. (отвезти и привезти обратно) звазі́ць;

свози́ть ребёнка за́ город погуля́ть звазі́ць дзіця́ за го́рад пагуля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

festoon​2 [fesˈtu:n] v. (with) упрыго́жваць, аздабля́ць (кветкамі, гірляндамі);

The city was festooned with flags. Горад быў упрыгожаны флагамі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

capital​1 [ˈkæpɪtl] n.

1. сталі́ца; гало́ўны го́рад (штата)

2. вялі́кая лі́тара;

with a capital letter з вялі́кай лі́тары

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

besiege [bɪˈsi:dʒ] v.

1. mil. асаджа́ць, аблажы́ць (горад, крэпасць)

2. акружа́ць; то́ўпіцца

3. закі́дваць (лістамі, запрашэннямі і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

awash [əˈwɒʃ] adj. (with)

1. пакры́ты вадо́й

2. напо́ўнены, перапо́ўнены;

The city is awash with drugs. Горад перапоўнены наркотыкамі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

метрапо́лія

(гр. metropolis, ад meter = маці + polis = горад)

дзяржава ў адносінах да калоній, якімі яна валодае.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

карце́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ціць; незак. (разм.).

1. безас., з інф., са злуч. «каб» і без дап. Пра неадольнае жаданне зрабіць што-н.; хацецца; не цярпецца.

Мне карціць сказаць.

Сыну карцела, каб хто быў побач.

2. Не даваць спакою, непакоіць, хваляваць.

Не вучоба карціць, а паездка ў горад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

чаму́сьці ​1, прысл.

Па нейкай прычыне, чагосьці. За акном сціхае горад. Позна. Я ж заснуць чамусьці не магу... Панчанка.

чаму́сьці ​2,

гл. штосьці ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарато́вы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і чаротавы. Як нейкі востраў на агромністым блюдзе чаратовых балот, маляўніча выступаў старадаўні горад, важнейшы цэнтр неабсяжнага Палесся. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́рысты, ‑ая, ‑ае.

З вялікай колькасцю яроў, перасечаны ярамі (пра мясцовасць). Недалёка ад ракі, сярод лясоў, на пясчаных узгорках уздоўж ярыстай даліны — горад. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)