Асіповіцкае камуністычнае падполле (у гады Вял. Айч. вайны) 8/283

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Брагінскае камуністычнае падполле (у гады Вял. Айч. вайны) 11/597

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

белаэмігра́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Удзельнік контррэвалюцыйнай барацьбы супраць Савецкай улады, які ў першыя гады пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі выехаў з Савецкай Расіі за граніцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крыміна́льнік, ‑а, м.

Той, хто ўчыніў злачынства супраць жыцця або маёмасці. [Цімох Будзік] адбыў два гады арыштанцкіх рот за падпал панскай стадолы, сядзеў як крымінальнік. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзяво́чы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дзяўчыны; які належыць дзяўчыне, дзяўчатам, уласцівы ім. Дзявочыя гады. Дзявочая сукенка. Дзявочы голас. Дзявочы інтэрнат. Дзявочая прыгажосць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адгадава́цца, ‑дуецца; зак.

Адкарміцца, стаць сытым, тоўстым. [Жук:] — Калі нас [салдат] так увесь час будуць харчаваць, то мы за тры гады адгадуемся, як на курорце. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збуцве́ць, ‑ее; зак.

Гніючы, ператварыцца ў парахню; сапрэць, струхлець. Зробленыя з альховых ці бярозавых плашак, .. [буданы] за тры гады збуцвелі, зараслі крапівай і хмызняком. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брэйк

(англ. break)

энергічны танец з элементамі пантамімы і акрабатыкі, які зарадзіўся ў 80-я гады XX ст. у негрыцянскіх кварталах гарадоў ЗША.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

decline​2 [dɪˈklaɪn] v.

1. занепада́ць, прыхо́дзіць у заняпа́д, пагарша́цца

2. адмаўля́цца; адхіля́ць

3. ling. скланя́ць

♦

smb.’s declining years lit. апо́шнія гады́ чыйго́-н. жыцця́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

flavour​1 [ˈfleɪvə] n. смак, пры́смак; пах (таксама перан.);

The film gives you the flavour of Paris in the twenties. Фільм перадае атмасферу Парыжа ў дваццатыя гады.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)