flatten

[ˈflætən]

v.

1) сплю́шчваць (-ца), рабі́цца пляска́тым, плю́шчыць

2) спыня́цца, суніма́цца (пра ве́цер)

3) распрасо́ўваць, распро́стваць

4) разво́дзіць (фа́рбу, е́жу, віно́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Муска́т ’арэх і насенне мускатніку, Myristica’, ’сорт духмянага вінаграду і віно з гэтага вінаграду’ (ТСБМ). З рус. мовы. Ст.-бел. мушкатъ ’мускатны арэх’ (XV ст.) было запазычана са ст.-польск. muszkat < ст.-чэш. muškát, якія з с.-в.-ням. muscât < с.-лац. muscātum ’тс’ (Міклашыч, 2, 175; Фасмер, 3, 20; Кюнэ, Poln., 79; Булыка, Лекс. запазыч., 148).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нявы́трыманы

1. (пра чалавека) únbeherrscht, úndiszipliniert;

2. (стыль і г. д.) úneben; úneinheitlich;

3. (пра віно, сыр і г. д.) jung, frisch

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

стогадо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які прадаўжаецца сто год. Стогадовая вайна.

2. Узростам у сто год; які існуе сто год. Змрочна маўчалі стогадовыя Стах Барысевіч — Кальчуга і Лук’ян Сіпайла. Караткевіч. // Вельмі стары. Мяснікоў неяк казаў, што хлеб добры аднадзённы, віно стогадовае, а дружба вечная. Гурскі.

3. Які мае адносіны да стагоддзя (у 2 знач.). Стогадовы юбілей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хрызантэ́ма, ‑ы, ж.

Дэкаратыўная расліна сямейства складанакветных з пышнымі махровымі кветкамі рознай афарбоўкі. Лісці дрэў ужо кранула восеньская пазалота, але на клумбах яшчэ стракацелі яркія астры і хрызантэмы. Сапрыка. Жоўтае ўтульнае святло лямпы, белыя хрызантэмы ў слоіку, чырвонае, нібы рубін, віно ў чарках, натхняючыя вершы і мы ўдвух, забыўшыся аб усім на свеце... Хомчанка.

[Ад грэч. chrysós — золата і anthemion — кветка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sprítzig

a

1) шыпу́чы, пе́ністы

~er Wein — шыпу́чае віно́

2) дасці́пны, тра́пны; жва́вы, рэ́звы, гарэ́злівы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

іскры́цца несов., в разн. знач. и́скри́ться; (переливаться — ещё) игра́ть;

снег і. на со́нцы — снег и́скри́тся на со́лнце;

брылья́нт і. — бриллиа́нт и́скри́тся (игра́ет);

віно́ і. — вино́ и́скри́тся (игра́ет)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

season​2 [ˈsi:zn] v.

1. прыпраўля́ць, надава́ць смак;

season meat with garlic кла́сці ў мя́са часно́к;

season conversation with wit ажыўля́ць размо́ву дасці́пнасцю

2. сушы́ць; вытры́мліваць;

season timber сушы́ць лесаматэрыя́л;

season wine вытры́мліваць віно́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ма́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Знак аплаты паштовых і некаторых іншых збораў звычайна ў выглядзе чатырохвугольнай паперкі з абазначэннем цаны і якім-н. малюнкам.

Калекцыя марак.

2. Гандлёвы знак, кляймо на вырабах і таварах.

Фабрычная м.

3. Гатунак, тып вырабу, тавару.

М. машыны.

М. віна.

4. Грашовая адзінка ў Германіі і Фінляндыі да 2002 года.

◊

Трымаць (вытрымліваць) марку — падтрымліваць сваю рэпутацыю.

|| памянш. ма́рачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 1 знач.).

|| прым. ма́рачны, -ая, -ае (да 1—3 знач.).

Марачнае віно.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

піць, п’ю, п’еш, п’е; п’ём, п’яце́, п’юць; піў, піла́, -ло́; пі; пі́ты; незак.

1. што і без дап. Глытаць вадкасць.

П. каву.

Хочацца п.

2. Тое ж пра віно, спіртныя напіткі.

П. за чыё-н. здароўе.

Пі — хоць заліся! (пра вялікую колькасць спіртных напіткаў; разм.).

3. Ужываць спіртное; п’янстваваць.

Муж не п’е і не курыць.

П. без просыпу.

◊

Як піць даць (разм.) — напэўна, абавязкова.

|| зак. вы́піць, -п’ю, -п’еш, -п’е; -і́ты (да 1 і 2 знач.).

|| наз. піццё, -я́, н. і пітво́, -а́, н. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)