Léichenbittermiene

f -, -n разм. вы́раз тва́ру як на хаўту́рах, журбо́тны твар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

säuerlich

a

1) кіслава́ты

2) кі́слы (пра выраз твару і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áuwei!, áuweia!

int фам. а-ёй! (як выраз здзіўлення або перапуду)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

штампава́ны

1. прич., в разн. знач. штампо́ванный; см. штампава́ць;

2. прил. штампо́ванный;

~ныя вы́рабы — штампо́ванные изде́лия;

ш. вы́раз — штампо́ванное выраже́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фразе́р

(фр. phraseur, ад гр. phrasis = выраз)

чалавек, які любіць гаварыць напышлівыя фразы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пры́казка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак, ж.

1. Кароткае народнае выслоўе павучальнага зместу; народны афарызм.

Стаць прыказкай (пра каго-, што-н., што стала агульнавядомым з якога-н. боку).

2. Прыгаворка, зачын казкі.

Гэта п., а казка наперадзе.

|| прым. пры́казкавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

П. выраз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Зґо́мґаць ’з’есці’ (Сл. паўн.-зах.). Выраз экспрэсіўны, адкуль ґ; магчыма, звязана з гамаць ’есці’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ке́пства ’здзек’ (Шат., Мат. Гом., Янк. БП). У апошнім выраз зрабіць кепства. Да кеп (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Неўгамонна ’безперастанна’: zub balič nieŭhamònna (Пятк. 2). Параўн. выраз угамону няма ’няма супыну’, гл. угамон.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

празаі́зм, ‑а, м.

Слова або выраз у паэтычным творы з дзелавой, навуковай або гутарковай мовы. Не выключана, што празаізмы ў вершах Максіма Танка звязаны з яго творчымі пошукамі. Бугаёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)