няшча́сны

1. nglücklich, nglückselig, nglücks-;

няшча́сны вы́падак nglücksfall m -s, -fälle, nfall m;

2. (злашчасны) nselig, verdmmt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ка́зус м.

1. юрыд. schweriger [komplxer] Fall;

2. разм. (выпадак) Vrkommnis n -ses, -se, Erlbnis n -ses, -se

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спрэ́чны strttig, umstrtten, Streit-;

спрэ́чнае пыта́нне Stritfrage f -, -n, strttige Frge;

спрэ́чны вы́падак Stritfall m -s, -fälle

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

przeoczyć

зак. недагледзець; прагледзець; прапусціць;

przeoczyć okazję — прапусціць зручны выпадак (аказію)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Tdesfall

m -(e)s, -fälle смяро́тны вы́падак

im ~ — у вы́падку сме́рці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Verkhrsunfall

m -(e)s, -fälle даро́жны вы́падак, ву́лічная катастро́фа, тра́нспартная ава́рыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

неспадзе́ўка, ‑і, ДМ ‑дзеўцы; Р мн. ‑дзевак; ж.

Разм. Нечаканы, непрадбачаны выпадак, здарэнне і пад. Параход так раўнуў, што Сашка ад неспадзеўкі аж прысеў. Даніленка. Для мяне.. [прапанова выступіць] была неспадзеўкай, і я неяк аж збянтэжыўся. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыхваці́ць, ‑хвачу, ‑хваціш, ‑хваціць; зак., каго-што.

Тое, што і прыхапіць. Пад снегам адпрэла Жытцо за зіму; Прыхваціла, з’ела Спёка ярыну. Купала. — Я прыхвачу сваё піяніна, — летуценна сказала Ірына, — або на першы выпадак вазьму акардэон. Сапрыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

misfortune

[mɪsˈfɔrtʃən]

n.

1) няшча́сьце n.; го́ра, лі́ха -а n.; бяда́, няўда́ча f.

2) нешчасьлі́вы вы́падак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

эвентуа́льны

(с.-лац. eventualis, ад лац. eventus = выпадак)

магчымы пры пэўных умовах, акалічнасцях (напр. э-ае супрацоўніцтва).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)