bring out

а) выка́зваць (по́гляд), выяўляць

to bring out into the open — выво́дзіць на чы́стую ваду́, высьвятля́ць

б) публікава́ць, выдава́ць (кні́гу), ста́віць (п’е́су, о́пэру)

в) выстаўля́ць на выста́ве

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гне́вацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак., на каго-што і без дап.

Быць у стане гневу, выказваць гнеў; абурацца, злаваць. — Ты чаго тут! — гневаецца жанчына, пазнаўшы сына. — Ану, вылазь! Гарбук. [Бабуля] усё вохкала на возе, гневалася: — Бачыш ты яго, старац, а яшчэ дабром грэбуе. Лынькоў. // Разм. Крыўдзіцца. — Ты не гневайся на мяне, Аўгінька! — ласкава сказаў Мартын і палажыў руку на яе плячо. Колас. — А за што на мяне крыўдзіцца-гневацца? — з неўразуменнем спытаў Варанецкі. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцвярджа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да сцвердзіць.

2. што, з дадан. сказам і без дап. Упэўнена выказваць што‑н.; настойліва гаварыць, упэўніваючы ў чым‑н. Людзі не маглі разгадаць сігналаў. Але даследчыкі сцвярджалі, што пасылаюць іх разумныя істоты. Шыцік. А толькі адно вам сцвярджаю сягоння, Што ў кузні ён з ранку да вечара звоніць, Што хлопец прынадны, Што майстра сапраўдны! Броўка. Спрадвеку, як людзі сцвярджаюць. Праз бор наш гасцінец ляжаў. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

úrteilen

vi (über A) меркава́ць, разважа́ць, выка́зваць сваю́ ду́мку (пра што-н.)

nach (D) zu ~ — калі́ меркава́ць [разважа́ць] па (чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

moníeren

vt

1) нага́дваць каму́-н. (пра што-н.), выка́зваць незадавальне́нне, ука́зваць на памы́лку

2) камерц. заяўля́ць рэклама́цыю (на тавар)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

say​1 [seɪ] n.

1. выка́званне, ду́мка; сло́ва;

have one’s say выка́зваць ду́мку

2. аўтарытэ́т, уплы́ў

♦

have a say in the matter мець уплы́ў у не́йкай спра́ве;

I have no say in this matter. Я не вырашаю гэтае пытанне.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

clothe

[kloʊð]

1.

v.t. clothed or clad

1) апрана́ць, адзява́ць

2) выка́зваць, выяўля́ць

Her ideas are clothed in simple words — Яна́ вы́казала свае́ ду́мкі про́стымі сло́вамі

2.

v.i.

апрана́цца, адзява́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bewéisen

* vt дака́зваць

j-s Schuld ~ — даказа́ць чыю́-н. віну́; выка́зваць, праяўля́ць

j-m séine Áchtung ~ — засве́дчыць каму́-н. сваю́ паша́ну [пава́гу]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дзя́каваць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак., каму-чаму.

1. Выказваць удзячнасць, падзяку. Дзякаваць сябрам за паслугу. □ [Старшыня] дзякаваў Сашкавай маці, што яна хадзіла дапамагаць жанчынам выполваць свірэпку з пшаніцы. Даніленка.

2. інф. Разм. Тое, што і дзякуй (у 1 знач.). Мікола моцна паціснуў руку старому машыністу: — Дзякаваць табе. Краўчанка. Паляцелі б з калгаса і Ёсіп, і Макар сёння ж, прыйшлося б развітацца і з прысядзібнымі, але, дзякаваць, Глеб Іванавіч стрымаў напор. Дуброўскі.

•••

Дзякаваць богу — тое, што і дзякуй богу (гл. дзякуй).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намяка́ць ​1, ‑ае.

Незак. да намя́кнуць.

намяка́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каму на каго-што і без дап.

Рабіць намёкі, гаварыць намёкамі, не выказваць адкрыта сваёй думкі. Лабановіч зразумеў, на што намякае яго зямляк і блізкі сябар. Колас. Дзед намякаў маёй маці, што яна была камсамолка і ўпрошвала яго не ўпарціцца, а ўступаць у калгас. Сачанка. Адносіны Васіліны да Іллюка не змяніліся ў гэтыя гады, яна стала нават шмат ласкавейшай, але пэўнага адказу, калі ён намякаў на жаніцьбу, не давала. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)