кру́пный
1. буйны́;
кру́пный рога́тый скот буйна́я рага́тая жывёла;
кру́пные де́ньги буйны́я гро́шы;
2. (большого масштаба) буйны́;
кру́пным пла́ном кино буйны́м пла́нам;
кру́пная промы́шленность буйна́я прамысло́васць;
3. (значительный) выда́тны;
кру́пный учёный выда́тны вучо́ны;
4. (важный, значительный) вялі́кі; зна́чны; мо́цны; во́стры;
кру́пные собы́тия вялі́кія (зна́чныя) падзе́і;
кру́пная ссо́ра мо́цная сва́рка;
◊
кру́пный разгово́р рэ́зкая (во́страя) размо́ва;
5. (полный — о ребёнке, лице) обл. бучны́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
whale1 [weɪl] n. кіт;
a bull whale кіт-саме́ц;
a cow whale са́мка кіта́
♦
have a whale of a time infml ба́віцца, весялі́цца;
a whale for work заўзя́ты працаўні́к;
a whale of a fellow выда́тны хло́пец
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
выдаю́щийся
1. прич. які́ (што) выдае́цца, які́ (што) вытарка́е, які́ (што) выпіна́ецца, які́ (што) выпукля́ецца; які́ (што) вызнача́ецца; см. выдава́тьсяII 1, 2;
2. прил. (выделяющийся среди других) выда́тны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
пры́кладны, ‑ая, ‑ае.
1. Прыблізны. Прыкладны тэрмін. □ «Заўтра вышлю дзве разведкі, дальнюю і бліжнюю», — вырашыў .. [Міхееў], прачарціўшы на карце прыкладны маршрут. Шамякін.
2. Выдатны, узорны. Прыкладныя паводзіны. □ Першага верасня Дзёмка пайшоў у школу і хутка стаў прыкладным вучнем. Сіняўскі. Ён [Мірон] жа змагаўся, Упарта свайго дамагаўся. Прыкладным, лепшым калгасам калгас яго зваўся. Куляшоў.
прыкла́дны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Звязны, складны (пра мову).
прыкладны́, ‑а́я, ‑о́е.
Які мае чыста практычнае значэнне, прымяняецца на практыцы. Прыкладныя навукі. Прыкладная электратэхніка. Прыкладное мастацтва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэ́дкі
1. (не густы) licht (пра лес і г. д); spärlich, schütter (пра валасы і г. д); dünn (пра насельніцтва);
2. (які сустракаецца не часта) sélten;
рэ́дкі мета́л хім séltenes Metáll;
3. (выдатны) sélten
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
raving
[ˈreɪvɪŋ]
1.
adj.
1) ашале́лы, у ста́не тры́зьненьня
2) informal надзвыча́йны, выда́тны
2.
n.
тры́зьненьне, шал -у m.
the raving of a dictator — шал дыкта́тара
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
patént
разм. выда́тны, хва́цкі
ein ~er Kerl — малайчы́на; хлапе́ц хоць куды́
er ist ímmer ~ gekléidet — ён заўсёды элега́нтна апра́нуты
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
примеча́тельный (заслуживающий внимания) ва́рты ўва́гі; (знаменательный) знамяна́льны; (характерный, показательный) характэ́рны, паказа́льны; (интересный) ціка́вы; (выдающийся) выда́тны; (замечательный) надзвыча́йны;
примеча́тельный факт ва́рты ўва́гі (ціка́вы, знамяна́льны) факт;
примеча́тельные ли́ца ціка́выя (выда́тныя, прыме́тныя) асо́бы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
great [greɪt] adj.
1. infml ве́льмі до́бры, выда́тны; цудо́ўны;
be great at smth. уме́ць выда́тна рабі́ць што-н.;
He’s great at chess. Ён выдатна гуляе ў шахматы;
I feel great today! Я адчуваю сябе сёння цудоўна!
2. вялі́кі, выда́тны, слы́нны;
great composers of the past выда́тныя кампазі́тары міну́ўшчыны
3. вялі́зны, веліза́рны
4. : a great deal, a great many шмат, мно́га;
He has travelled a great deal. Ён шмат падарожнічаў.
5. : greatgrandchild пра́ўнук;
great-grandchildren пра́ўнукі;
great-granddaughter пра́ўнучка;
great-grandfather пра́дзед;
great-grandmother праба́бка;
great-grandson пра́ўнук
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
высо́кі, ‑ая, ‑ае.
1. Вялікі, працяглы знізу ўверх; проціл. нізкі. Высокі дом. □ На парозе паказаўся высокі стары ў цёмнай кашулі,.. з люлькаю ў зубах. Якімовіч. Велізарны, высокі, ясна асветлены зал быў перапоўнены. Самуйлёнак. Над намі шушукаюцца высокія гордыя хвоі. Бядуля. // Які знаходзіцца на значная вышыні над узроўнем мора. Высокая мясцовасць. Высокія горы.
2. Значна большы за сярэднюю норму. Высокія тэмпы развіцця. Высокі ўраджай. Высокая тэмпература. □ Напярэдадні майскага свята механічны цэх.. узяў самыя высокія абавязацельствы. Шыцік.
3. Добры па якасці; выдатны. Высокае майстэрства. Высокая культура. Высокая тэхніка.
4. Выдатны па свайму значэнню, вельмі важны; пачэсны, шаноўны. Высокая ўзнагарода, пасада. Высокі гонар. Высокі госць.
5. Поўны глыбокага значэння, незвычайны па свайму зместу. Высокія ідэі. Высокая мэта. □ Напоўнены сэрцы Пачуццём высокім; Нас гордасць шугае Патокам глыбокім. Колас.
6. Вытанчаны, рафінаваны. Высокае мастацтва. Высокая культура.
7. Тонкі, рэзкі (пра гукі). Высокі голас. Высокая нота. □ З дынаміка пачуліся перарывістыя гукі: то высокія, то нізкія. Шыцік. З кузні ляцеў звон сухі, высокі. Пташнікаў.
•••
Высокі стыль — стыль, уласцівы ўрачыстай паэзіі, прозе.
Высокія шыроты — шыроты, далёкія ад экватара, блізкія да полюсаў.
Птушка высокага палёту гл. птушка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)