Па́сквіль ’твор паклёпніцкага, зневажальнага характару’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Па́сквіль ’твор паклёпніцкага, зневажальнага характару’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дубле́т
(
1) другі экзэмпляр якой
2) падроблены каштоўны камень, у якім сапраўднай з’яўляецца толькі верхняя частка;
3) адначасовы выстрал з абодвух ствалоў дубальтоўкі;
4)
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
нос, -а,
1. Орган нюху, які знаходзіцца на твары чалавека або мордзе жывёлы.
2. Дзюба ў птушкі.
3. Пярэдняя частка судна, лодкі, самалёта
4. Аб выступаючай пярэдняй частцы якога
5. Тое, што і насок (у 2
Рымскі нос — вялікі, правільнай формы нос з гарбінкай.
Бубніць сабе пад нос (
Вадзіць за нос каго — абяцаць і не выконваць; уводзіць у зман (
Вярнуць нос (
Драць нос — важнічаць, задавацца (
3-пад (самага) носа (узяць, украсці;
На носе (
Носам рыць (
Нос у нос; носам к носу (
Пад самым носам (
Пакінуць з носам каго (
Соваць нос (
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
падступі́цца, ‑ступлю́ся, ‑сту́пішся, ‑сту́піцца;
1. Падысці вельмі
2. Звярнуцца з просьбай, прапановай і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́руч,
Побач, поплеч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самкну́ты, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цёмначы,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зача́ць 1, ‑чну, ‑чнеш, ‑чне; ‑чнём, ‑чняце;
зача́ць 2, ‑чну, ‑чнеш, ‑чне; ‑чнём, ‑чняце;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
балазе́,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абску́баны і абску́бены, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)