пагадо́вы, ‑ая, ‑ае.
Які робіцца па гадах, адносіцца да года. Пагадовыя выпускі. Пагадовая плата. □ Беларускі летапісец часамі арганічна не можа прыняць пагадовага спосабу [падачы] падзей. Чамярыцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
merytoryczny
які адносіцца да сутнасці справы, сутнасны, істотны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
wrogo
варожа; непрыязна;
odnosić się wrogo — варожа адносіцца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
заме́жны, -ая, -ае.
1. Які знаходзіцца за мяжой, іншаземны, зарубежны.
Замежныя дзяржавы.
2. Які адносіцца да іншай дзяржавы.
Замежныя тавары.
Замежная мова.
Замежная камандзіроўка (за мяжу, за граніцу).
3. Які мае адносіны да знешняй палітыкі.
Міністэрства замежных спраў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вода... (а таксама вада...).
Першая састаўная частка складаных слоў у знач.: які адносіцца да вады, да яе выкарыстання, да дзеянняў сілай вады; пішацца, калі націск у другой частцы слова падае не на першы склад, напр.: водаварот, водакарыстанне, воданепранікальны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
на́ват, часц.
1. Ужыв. для ўзмацнення сэнсавай выразнасці таго слова, да якога адносіцца.
Прыйшлі на вяселле н. з далёкіх вёсак.
2. у знач. злуч. Далучае члены сказа і сказы са знач. удакладнення, дабаўлення.
Стаяла спякота, н. лужыны высахлі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
постната́льны
(ад пост- + лац. natalis = які адносіцца да нараджэння)
які адносіцца да перыяду пасля родаў (напр. п-ае захворванне дзіцяці).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ідыяматы́чны
(гр. idiomatikos)
які адносіцца да ідыяматыкі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
брызглі́навы, ‑ая, ‑ае.
1. Які адносіцца да брызгліны. Брызглінавы куст.
2. у знач. наз. брызглі́навыя, ‑ых. Сямейства двухдольных раздзельнапялёсткавых раслін, да якога адносяцца розныя віды брызглін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
непачці́вы, ‑ая, ‑ае.
Які адносіцца к людзям без пачцівасці, павагі; недалікатны. Непачцівае дзіця. // Які выражае непачцівасць. [Міхась] не спадабаўся Пятру Пятровічу сваімі паводзінамі, сваёй непачцівай смеласцю... Шахавец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)