чы́на, ‑ы, ж.

Адна- або шматгадовая травяністая кармавая балотная расліна сямейства бабовых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эрзя, ‑і, м. і ж.

Адна з дзвюх этнаграфічных груп мардоўскага народа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Таня́ ’месца, дзе можна закінуць невад; адна закідка невада’ (полац. З нар. сл.). Гл. то́ня.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ВЕ́РАЦЦЯ,

адна з назваў р. Верацейка.

т. 4, с. 97

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГАЛУБЕ́ЙКА,

адна з назваў рэчкі Галбіца.

т. 4, с. 471

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГАЛЬША́НКА,

адна з назваў рэчкі Альшанка.

т. 5, с. 5

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГІЛЬ,

адна з назваў птушкі снягір.

т. 5, с. 243

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

метагенез,

адна з форм чаргавання пакаленняў.

т. 10, с. 302

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

third

[Өɜ:rd]

1.

adj.

трэ́ці

2.

n.

1) трэ́ці -яга m.

2) траці́на f.

one-third — адна́ траці́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зме́швальнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць вадкасцей растварацца адна ў другой, здольнасць утвараць аднародныя растворы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)