шалахту́н, ‑а, м.

Абл. Балбатлівы чалавек; пустазвон. Благі той сват, што, дзе трэба, спрытна пагаварыць не ўмее, але бяда, калі і залішне шалахтун. Калюга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

якабі́нец, ‑нца, м.

1. Гіст. Прадстаўнік рэвалюцыйна-дэмакратычных слаёў французскай буржуазнай рэвалюцыі канца 18 ст., член якабінскага клуба.

2. Уст. Чалавек рэвалюцыйных перакананняў; вальнадумец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пустабя́ка ’пусты чалавек, што робіць пустое і гаворыць пустое’ (Варл.), пустабека ’пусты чалавек’ (лаг., Стан.), укр. пустобʼяка ’пусты, разбэшчаны чалавек’, рус. пустобяка ’той, хто гаворыць пустое’. Да пусты ў значэнні ’несур’ёзны, легкадумны’ і бяка ’дрэнь’ або вякаць (бекаць) ’плявузгаць, балбатаць’. Інакш ЕСУМ (4, 639–640): з рус. вякаць ’плясці, плявузгаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Негадзя́й ’нягоднік, паганец’ (Ян.), негодзя́й ’няздольны да працы, ні да чаго не варты чалавек; гультай, нягоднік’, негодзя́йка ’няздатная да працы, няўмелая жанчына’ (ТС), неґаджа́й (ніґаджай) ’неахайны чалавек’ (Сцяц.), укр. негодя́й ’няварты, няздольны да дзеяння чалавек’, рус. негодя́й ’няздольны для справы чалавек; гультай’. Аддзеяслоўны назоўнік, параўн. не гадзіцца (негодзицьца, Нас.) ’быць непрыгодным’, негадзі́вы ’непрыгодны’ (Некр.), негадзя́вы, негадзя́шчы ’паганы; непрыдатны’ (Сл. ПЗБ), ’няздатны; непрывабны, непрыгодны; нядобры, паганы’ (Ян.), ’няздольны да працы, слабы’ (ТС), не́гадзь ’няздольны чалавек’ (Растарг.). Суфіксацыя, як у валача́й ’валацуга’ і пад. (гл. Сцяцко, Афікс. наз., 23, а таксама Львоў, РР, 1969, 4, 100–101). Гл. нягоднік.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

judgement [ˈdʒʌdʒmənt] n. (таксама judgment)

1. меркава́нне, по́гляд;

in my judgement на маю́ ду́мку

2. разва́жнасць, разва́жлівасць;

a man of sound/good judgement разва́жлівы чалаве́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

primitive [ˈprɪmɪtɪv] adj.

1. першабы́тны;

pri mitive man першабы́тны чалаве́к

2. прыміты́ўны, про́сты;

primitive tools made from stones прыміты́ўныя інструме́нты, зро́бленыя з ка́меню

3. старамо́дны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

religious [rɪˈlɪdʒəs] adj.

1. рэлігі́йны, які́ мае адно́сіны да рэлі́гіі;

a religious ceremony рэлігі́йны абра́д

2. набо́жны, ве́руючы;

a deeply religious person глыбо́ка ве́руючы чалаве́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

heavyweight [ˈheviweɪt] n.

1. баксёр ця́жкай вагі́

2. чалаве́к/рэч, які́/яка́я ма́е вагу́, бо́льшую, чым звыча́йна або́ патрэ́бна

3. ве́льмі ва́жная асо́ба, арганіза́цыя, рэч

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

injure [ˈɪndʒə] v.

1. пашко́джваць, ра́ніць, кале́чыць;

Ten people were injured in the accident. Дзесяць чалавек былі пакалечаны ў выніку гэтай аварыі.

2. кры́ўдзіць, абража́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Water Carrier [ˈwɔ:təˌkæriə] n.

1. the Water Carrier astron. Вадале́й (сузор’е)

2. the Water Carrier astrol. Вадале́й (знак задыяка; чалавек, які нарадзіўся пад гэтым знакам)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)