наце́шыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., каго.
Пацешыць уволю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перабада́ць, ‑ае; зак., каго.
Пабадаць, забадаць усіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прасле́давацель, ‑я, м.
Той, хто праследуе каго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэпрэзента́цыя, ‑і, ж.
Кніжн. Прадстаўніцтва каго‑, чаго‑н.
[Фр. représentation.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
танізава́льны, ‑ая, ‑ае.
Які танізуе каго‑, што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уціхамі́рнік, ‑а, м.
Той, хто ўціхамірвае каго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паце́шыцца сов.
1. (кім, чым, з каго, чаго; без доп.) поте́шиться (над кем, чем и без доп.), позаба́виться (кем, чем и без доп.), наслади́ться (кем, чем и без доп.); пора́доваться (кому, чему);
2. уте́шиться;
3. (з каго, чаго) поиздева́ться (над кем, чем);
4. помилова́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыхіну́цца сов.
1. (да каго, чаго) прижа́ться (к кому, чему), припа́сть (к кому, чему); (да чаго) прислони́ться (к чему);
2. (да каго) почу́вствовать расположе́ние (привя́занность) (к кому);
3. (да чаго) разг. дру́жно взя́ться (за что);
усе́ дру́жна ~ну́ліся да рабо́ты — все дру́жно взяли́сь за рабо́ту
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
праско́чыць сов., в разн. знач. проскочи́ть;
п. мі́ма каго́-не́будзь — проскочи́ть ми́мо каго́-л.;
п. у двор — проскочи́ть во двор;
п. праз лес — проскочи́ть че́рез лес;
ша́рык ~чыў праз ко́льца — ша́рик проскочи́л сквозь кольцо́;
у карэкту́ры ~чыла не́калькі памы́лак — в корректу́ре проскочи́ло не́сколько оши́бок
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
палічы́ць, ‑лічу, ‑лічыш, ‑лічыць; зак.
1. каго-што. Зрабіць падлік; злічыць. Дзяўчына адчыніла чорны бліскучы радыкюльчык, дастала з яго маркі, палічыла, аддала Косціку. Арабей.
2. Прыйсці да якой‑н. думкі аб чым‑н.; вырашыць. Аставацца тут на прывале Букрэй палічыў небяспечным. Колас. Усе палічылі, што Нічыпар проста змарыўся. Асіпенка. // што. Расцаніць, успрыняць якім‑н. чынам. Мікіта не заўважыў іранічнага тону і палічыў бацькаў адказ за добры знак. Колас. // за каго-што. Прыняць каго‑н. за каго‑н. іншага, за што‑н. іншае. — Я зацікавіўся Бабровым пасля таго, як мяне аднойчы палічылі за яго. Гамолка. // кім, за каго. Уявіць сябе або каго‑н. у якой‑н. ролі, якасці. [Ланге:] Ты палічыў сябе кіраўніком і вырашыў, што толькі тваё жыццё — жыццё, а таварышаў... Маўзон.
3. каго-што і без дап. Лічыць некаторы час. Палічыць на лічыльніках.
•••
Палічыць рэбры — пабіць, збіць каго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)