зусі́м нареч.

1. совсе́м; соверше́нно;

з. до́бра — совсе́м хорошо́;

з. цёмна — совсе́м (соверше́нно) темно́;

з. глухі́ — соверше́нно (совсе́м) глухо́й;

з. апусці́ўся — совсе́м (соверше́нно) опусти́лся;

з. нічо́га не ве́дае — совсе́м (соверше́нно) ничего́ не зна́ет;

2. (в по́лной ме́ре) вполне́, совсе́м;

з. даро́слы чалаве́к — вполне́ (совсе́м) взро́слый челове́к;

не з. здаро́вы — не вполне́ здоро́в;

3. (окончательно, навсегда) совсе́м;

ён з. вы́ехаў з го́рада — он совсе́м уе́хал из го́рода;

4. во́все;

ён і быў не ве́льмі здаро́вы, а цяпе́р і з. злёг — он и был не о́чень здоро́в, а тепе́рь и во́все слёг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

лепш нареч. сравнит. ст. лу́чше, полу́чше;

◊ тым л. — тем лу́чше;

як мага́ л. — как мо́жно лу́чше;

л. за ўсё — лу́чше всего́;

л. не трэ́ба — лу́чше не на́до;

л. по́зна, як ніко́лі — посл. лу́чше по́здно, чем никогда́;

у гасця́х до́бра, а до́ма л. — посл. в гостя́х хорошо́, а до́ма лу́чше;

л. благі́ мір, чым до́брая сва́рка — посл. худо́й мир лу́чше до́брой ссо́ры;

л. сіні́ца ў рука́х, чым жураве́ль у не́бе — посл. лу́чше сини́ца в рука́х, чем жура́вль в не́бе;

л. з разу́мным згубі́ць, чым з ду́рнем знайсці́ — посл. лу́чше с у́мным потеря́ть, чем с глу́пым найти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ну

1. межд. ну;

ну, пачына́йце — ну, начина́йте;

ну, што ж дале́й? — ну, что же да́льше?;

ну і паго́да! — ну и пого́да!;

ну цябе́! — ну тебя́!;

2. частица ну;

ну не — ну нет;

ну, гэ́та яго́ спра́ва — ну, э́то его́ де́ло;

ну до́бра — ну хорошо́;

3. частица в сочетании с а (переводится конструкциями с ну и без ну) (а) ну как, (а) что е́сли, (а) вдруг, аво́сь;

а ну як пры́йдзе? — (а) вдруг придёт?;

а ну ж уда́сца?! — аво́сь (а вдруг) уда́стся?!;

◊ ну і ну! — ну и ну!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

much​3 [mʌtʃ] adv. (more, most)

1. ве́льмі, мо́цна;

be much surprised мо́цна, ве́льмі здзіві́цца;

be much obliged быць ве́льмі ўдзя́чным;

be very much aware of smth. ве́льмі до́бра ўсведамля́ць сабе́ што-н.

2. мно́га, шмат;

eat/drink/talk (too) much (зана́дта) мно́га е́сці/піць/размаўля́ць

3. намно́га, зна́чна;

much faster/better/worse зна́чна хутчэ́й/лепш/горш

4. прыблі́зна, ама́ль што;

be much the same age быць прыблі́зна аднаго́ ўзро́сту

♦

as much і́менна, менаві́та, якра́з;

as much as сто́лькі, ко́лькі;

as much as twice удвая́ больш;

be too much for smb. быць не па сі́лах/не пад сі́лу каму́-н.;

how much ко́лькі;

He is not much of a tennis player. Ён вельмі пасрэдна гуляе ў тэніс.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

old [əʊld] adj.

1. (пра ўзрост) a six-year old girl шасцігадо́вая дзяўчы́нка;

How old are you? Колькі табе гадоў?;

She is old enough to know better. У яе ўзросце трэба ўжо добра разумець, што да чаго.

2. стары́;

an old man/woman стары́/стара́я;

old age ста́расць;

get/grow old ста́рыцца, старэ́ць

3. стары́, пано́шаны;

old rags рыззё, стары́зна;

the same old excuses адны́я і ты́я ж апраўда́нні

4. былы́; ране́йшы; міну́лы;

Old English стараанглі́йская мо́ва;

Things were different in the old days. Даўней усё было па-іншаму.

♦

an old wives’ tale ба́біны/бабу́ліны ка́зкі, ба́бскія плёткі;

as old as the hills стары́ як свет;

for old time’s sake па старо́й па́мяці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hot​1 [hɒt] adj.

1. гара́чы;

I am hot. Мне горача.

2. гара́чы, стра́сны;

a hot temper запа́льчывасць;

be hot on smth. ве́льмі захапля́цца чым-н.

3. гара́чы, напру́жаны;

a hot time гара́чыя дзянькі́;

a hot issue злабадзённае пыта́нне

4. све́жы, няда́ўна атры́маны (пра навіны);

a story that is hot off the press сенсацы́йнае паведамле́нне, то́лькі што надрукава́нае

5. во́стры, з пе́рцам; пяку́чы;

hot ointment пяку́чая мазь

6. я́ркі, рэ́зкі, крыклі́вы (пра колер);

hot yellow ядаві́та-жо́ўты

♦

get into hot water infml тра́піць у бяду́;

go/sell like hot cakes до́бра распрадава́цца;

be hot on smb.’s heels ісці́ сле́дам за кім-н.;

hot under the collar infml узвар’ява́ны, абу́раны, раз’ю́шаны;

not so/too hot не ве́льмі до́брай я́касці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unterhalten

I únterhalten

* vt трыма́ць (што-н. пад чым-н.); падстаўля́ць (што-н. пад што-н.)

II unterhálten

*

1.

vt

1) падтры́мліваць (агонь; знаёмства і г.д.)

2) утры́мліваць (сям’ю і г.д.)

3) забаўля́ць (гаворкай)

2.

(sich)

1.

(mit D, über A, von D) гу́тарыць [размаўля́ць] (з кім-н. пра што-н.)

2) (mit D) забаўля́цца (чым-н.)

er hat sich gut ~ — ён до́бра правёў час

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

hören

1.

vt, vi чуць, слу́хаць

Vórlesungen ~ — слу́хаць ле́кцыі

ich hábe sie síngen ~ — я чуў, як яна́ пяе́

er lässt nichts von sich ~ — аб ім нічо́га не чува́ць

j-m zu ~ gében* — даве́сці да чыйго́-н. ве́дама

das lässt sich ~ — гэ́та до́бра ска́зана; аб гэ́тым мо́жна пагавары́ць

2.

vi (auf a) слу́хацца (каго-н.), прыслухо́ўвацца (да чаго-н.)

auf j-s Rat ~ — слу́хацца чыёй-н. пара́ды

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Гарбы́ль ’узгорак, бугор’ (Касп.), ’маленькае ўзвышша на роўным месцы’ (Яшкін), ’горб’, ’нарост на дрэве або целе’ (Нас.), ’аполак, сегментальная ў папярочным сячэнні дошка’ (Сцяшк. МГ, Шатал.). Бясспрэчна, гэта лексема звязана з іншымі словамі, утворанымі таксама ад асновы горб‑ і якія маюць падобную суфіксацыю. Параўн. гарбе́ль ’гарбаты’ (БРС), далей гарбу́ль ’нарост на дрэве або целе’ (Нас.), ’гарбаты чалавек’ (Шатал.). Як бачым, каранёвая частка гэтых слоў тая ж самая, а суфікс мае адзін і той жа кансанантны элемент (‑l). Такім чынам, мы маем зыходнае *gъrb‑ylь, *gъrb‑ulь і *gъrb‑elь (*gъrb‑ělь?). Першыя дзве лексемы маюць суфіксацыю, якая звязана апафанічнымі адносінамі (‑y‑lь: ‑u‑lь ← *‑ū‑lь: *ou̯‑lь). Адносна ‑elь сказаць штосьці пэўнае аб яго непасрэднай сувязі з названымі суфіксамі цяжка (маем на ўвазе яго вакалічны элемент). Але ўсе тры базіруюцца на кансанантным ‑l‑ (агляд гэтай суфіксацыі гл. у Слаўскага, SP). Роднаснасць суфіксацыі, яе аднатыпнасць у функцыянальным плане дазваляюць меркаваць, што ўсе тры лексемы — гэта паралельныя ўтварэнні, аднолькавыя па словаўтваральнай структуры і па семантыцы. Іх паралелізм існавання можна высветліць тым, што яны ўзніклі ў розных дыялектах (у якіх выступала адна з форм названай суфіксацыі). Сама аснова *gъrb‑ мае шмат значэнняў (так было і ў прасл. дыялектах; агляд семантыкі прасл. *gъrbъ гл. у Трубачова, Эт. сл., 7, 199–201), якія добра высвятляюць дыяпазон ’горб’ — ’гара, узвышша’ і г. д. Параўн. аналагічныя ўтварэнні і ў рус. гаворках: горбу́ль ’маленькае ўзвышша; намёт снегу; дошкі-аполкі; агароджа з такіх дошак; пірог з бульбяной начынкай’ (СРНГ, 7, 23), горбы́ль ’горб; гарбаты чалавек; патыліца ў чалавека; нос чалавека; невялікае ўзвышша; пень; агароджа з дошак-аполкаў; рыба сазан’ (СРНГ, 7, 25).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лю́бы, лю́бый ’які выклікае пачуццё любві; блізкі, дарагі, мілы сэрцу, каханы’ (Нас., Гарэц., Яруш., Др.-Падб., Шат., Касп., Бяльк., ТСБМ, ТС; мядз., Сл. ПЗБ), ’той, каго любяць, шкадуюць’ (КЭС, лаг.). Укр. лю́бий ’тс’, люб ’мілы’, лю́ба ’каханая’; рус. люб, любый (люба ’каханая’); польск. устар. luby, н.- і в.-луж. luby (прыметнік і назоўнік), палаб. lʼaibě (< ljubъjь); чэш. libý, ст.-чэш. ľubý, ľub, ľúb, славац. ľúby (ľúba ’каханая’); славен. ljȗb, ljúba ’мілы, каханы, дарагі’ (ljúbi ’каханы’, ljȗba ’каханая’), серб.-харв. паўн.-зах. љуб (з XVII ст. і як назоўнік), љу́ба ’жонка’, макед. љуба ’каханая’, ’жонка’, балг. люба ’любка, каханая’, ст.-слав. любъ ’мілы, прыемны’. Прасл. lubъ ’мілы, прыемны, каханы’ (Слаўскі, 4, 360–362), роднаснымі да якога з’яўляюцца літ. liaupsė́ ’пашана’, ’хвалебная песня’, liáupsinti ’ўсхваляваць’, ст.-інд. lúbhayati ’моцна жадае’, lōbhas ’жаданне, прага’, lōbháyati ’ўзбуджае жаданне’, гоц. liufs, ст.-в.-ням. liob, н.-в.-ням. lieb, ст.-грэч. λυπτά ’юрлівая’, ’каханка’, лац. lubet (libet) ’мне падабаецца’, ’я жадаю, маю ахвоту’, lubīdō, libīdō ’страснае жаданне’, алб. laps ’жадаю, прагну’ — і.-е. *leubhos (Фасмер, 2, 544; Слаўскі, 4, 360–362; Скок, 2, 337–339; Бязлай, 2, 146; Шустар-Шэўц, 12, 864; БЕР, 3, 572; Трубачоў, Эт. сл., 15, 181–182). Сюды ж лю́бенькі, любе́нькі, лю́бінькі, любу́нка — ветлівы зварот да людзей, любе́й ’мілей’, любе́йшы ’мілейшы’ (Бяльк., Шат., Нас., Мікуц., Рам. 8–9; КЭС, лаг.), лю́ба, лю́бо ’міла, з любоўю’, ’падабаецца’, ’па сэрцу’, ’добра’ (ТСБМ, Бяльк., Растарг., ТС; калінк., З нар. сл.; воран., Сл. ПЗБ), любя ’даспадобы’ (мядз., Жыв. сл.)

Любы́ ’кожны, усякі’, ’які хочаш (на выбар)’, ’абы-хто’ (ТСБМ, ТС; КЭС, лаг.; брасл., Сл. ПЗБ), рус. любой, ст.-рус. любой ’які хочаш’ (XVI ст.), славен. poljúben, чэш. libovolný, славац. ľubovolný ’тс’. Да лю́бы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)