Газ-газ-газ ’падзыўныя словы для гусей’ (ДАБМ, 896). Падзыўныя словы наогул вельмі цяжка паддаюцца этымалагізацыі. Гэта ж форма адзінкавая, таму пра яе нельга нічога сказаць пэўнага.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Варня́цца ’марнець (адносна слабага чалавека)’ (КЭС); ’ледзь жыць, існаваць, вельмі мала працуючы па слабым здароўі ці па старасці’ (Янк. I, 46). Няясна. Няма адпаведнасцей у суседніх мовах.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Агры́бяць ’вельмі пастарэць’ (Шат.). Відаць, калька з польск. zgrzybieć ’тс’. Апошняе да grzybieć ’зморшчыцца як грыб’, grzyb ’грыб’. Параўн. ірл. gerbach ’складка, маршчына’ (Петарсан, Vergl. Wortst., 12).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ірга́ ’Amelanchier Medik’. (Кіс.). Запазычанне з манг. irgai, калм. jarɣä ’хмызняк з вельмі цвёрдай драўнінай’ (Фасмер, 2, 137) праз рус. мову, адкуль таксама ўкр. ірга́, польск. irga.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
nickname2 [ˈnɪkneɪm] v. дава́ць мяну́шку, празыва́ць;
Philip’s friends nicknamed him “Snail” because he was so sluggish. Сябры пра звалі Філіпа Смаўжом за тое, што ён быў вельмі марудлівы.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
often [ˈɒfn, ˈɒftən] adv. ча́ста; шмат разо́ў
♦
as often as not/more often than not ве́льмі ча́ста, часце́й за ўсё, звыча́йна;
every so often час ад ча́су, калі́-нікалі́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
towering [ˈtaʊərɪŋ] adj.
1. ве́льмі высо́кі; высачэ́зны;
a towering height веліза́рная вышыня́
2. жахлі́вы, празме́рны;
towering ambitions празме́рныя амбі́цыі
3. выбі́тны, вялі́кі;
a to we ring achievement найбуйне́йшае дасягне́нне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
overjoyed [ˌəʊvəˈdʒɔɪd] adj. шчаслі́вы, ве́льмі задаво́лены/ра́ды;
be overjoyed at news быць задаво́леным наві́намі;
Mark was overjoyed to see us. Марк не помніў сябе ад радасці, калі ўбачыў нас.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
заня́ты, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад заняць.
2. у знач. прым. Які займаецца чым‑н. у даны момант; несвабодны. Дні са тры Макар быў вельмі заняты на рабоце, і мне прыйшлося хадзіць на раку аднаму. Ляўданскі. Мама і тата вельмі занятыя, з работы позна прыходзяць. Юрэвіч.
3. у знач. прым. У якім знаходзіцца хто‑, што‑н., на якім размясціўся хто‑н.; несвабодны. Умацавацца на занятых пазіцыях. □ Школьны зал заняты — ёлку рыхтуюць. Якімовіч. Амаль палавіна рачной плыні.. была занята плытамі. Лынькоў. // Напоўнены, непарожні. Заняты кошык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кра́йнасць, ‑і, ж.
1. Празмернае праяўленне чаго‑н., крайняя ступень чаго‑н. Крайнасці ў поглядах. □ — У цябе, брат, усё крайнасці, няхай ты згары, — заўважыў са смехам Садовіч. Колас.
2. перан. Што‑н. зусім непадобнае на іншае, процілеглае іншаму. Кідацца з адной крайнасці ў другую. □ Нездарма кажуць, што крайнасці сходзяцца, розныя полюсы прыцягваюць адзін другі. Кучар.
3. Вельмі цяжкае і небяспечнае становішча. Давесці да крайнасці.
•••
Да крайнасці — вельмі, надзвычайна, у вышэйшай ступені. Брыгада знаходзілася ў бесперапынных баях і паходах і сілы яе былі напружаны да крайнасці. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)