Verbum

пазёр, -а, мн. -ы, -аў, м. (кніжн., неадабр.).

Чалавек, які прымае позу (у 2 знач.), стараецца стварыць уражанне сваімі паводзінамі, знешнасцю.

|| ж. пазёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. пазёрскі, -ая, -ае.

мізэ́рны, -ая, -ае.

1. Вельмі малы, нязначны.

М. тэрмін.

Мізэрныя інтарэсы.

2. Схуднелы, худы, чэзлы.

Мізэрнае дзіця.

Мізэрныя расліны.

3. перан. Несамавіты на выгляд, убогі.

Ля ганка стаяў м. чалавек.

|| наз. мізэ́рнасць, -і, ж.

рэда́ктар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які рэдагуе што-н.; спецыяліст па рэдагаванні.

Р. газеты.

Адказны р.

Тэхнічны р.

|| ж. рэда́ктарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. рэда́ктарскі, -ая, -ае.

рэзанёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Чалавек, які любіць весці доўгія разважанні павучальнага характару.

2. Дзеючая асоба п’есы, рамана, якая звычайна выражае адносіны аўтара да падзей (спец.).

|| прым. рэзанёрскі, -ая, -ае.

Р. тон.

бе́жанец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Чалавек, які пакінуў месца свайго жыхарства з прычыны вайны або якога-н. бедства.

|| ж. бе́жанка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. бе́жанскі, -ая, -ае.

Бежанскія фурманкі.

пра́гны, -ая, -ае.

1. Які моцна хоча, прагне чаго-н.

П. да грошай.

Прагна (прысл.) слухаць (перан.). П. да ведаў.

2. Які выказвае прагнасць (у 1 знач.).

Прагныя вочы.

3. Скупы, жадлівы.

П. чалавек.

прэзу́мпцыя, -і, ж. (кніжн.).

Меркаванне, якое лічыцца правільным, пакуль не даказана адваротнае.

П. невінаватасці (у крымінальным праве: становішча, паводле якога чалавек лічыцца невінаватым да таго часу, пакуль яго віна не даказана ў законным парадку).

жывагло́т, -а, М -ло́це, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Бязлітасны і жорсткі чалавек, здатны прыцясняць людзей і нажывацца за іх кошт.

|| ж. жывагло́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. жывагло́цкі, -ая, -ае.

бакала́ўр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У некаторых краінах: вучоная ступень, а таксама асоба, што мае гэту ступень.

2. У Францыі: чалавек, які здаў экзамен за курс сярэдняй школы.

|| прым. бакала́ўрскі, -ая, -ае.