чу́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Чухаць, скрэбці сваё цела ці якую‑н. частку яго. Седзячы на ложку, [Маня] доўга сапла, пазяхала ўголас, чухалася, — ніяк не магла прачнуцца. Мележ. Дзядзька Мікалай зноў пачынае драмаць, але хутка ўсхопліваецца — не даюць спакою паразіты, чухаецца, і зноў нікне галавою. Ставер. // перан. Разм. Быць вымушаным ліквідоўваць вынікі якой‑н. дзейнасці. [Аляксандр Дзям’янавіч:] — Работкі лётчыкам хапіла. Фашысты і цяпер яшчэ чухаюцца, мост усё ладзяць. Лынькоў.
2. перан. Разм. Марудна, няўмела, без жадання што‑н. рабіць. [Бог:] — Ды нячыстай рознай твары Па адной вазьмі ты пары, А ўсіх чыстых па сем пар. Ну, не чухайся, а жар! Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шкля́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Шкляная пасудзіна цыліндрычнай формы, без ручкі, прызначаная для піцця. — Распранайцеся ж ды сядайце за стол, — звярнулася гаспадыня да госця, а сама расстаўляла шклянкі і сподкі, увіхаючыся каля стала. Колас. Гардзей прыносіць новую пляшку і да краю налівае Ігнатаву шклянку. Мележ. // Змесціва такой пасудзіны, колькасць вадкасці або рэчыва, якая ў яе ўмяшчаецца. Калі .. [бацька] выпіў кампот, жанчына наліла яшчэ шклянку і толькі тады пачала размову: — Да Наташы Віктар хоча прыйсці на Новы год. Навуменка. Павел адставіў ад сябе шклянку чаю і запытаў: — А няўжо гэта мае нейкія адносіны да снедання? Гроднеў.
•••
Бура ў шклянцы вады гл. бура.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шчу́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.
1. Датыкацца, мацаць што‑н. з мэтай агляду, даследавання. Грыша нейкім дроцікам пачаў шчупаць верх скрыначкі... Якімовіч. А то, чаго добрага, скажуць: во, Красанок адправіў жонку на пагулянкі, а сам і карову доіць і курэй шчупае. Гроднеў. // перан. Разм. Уважліва разглядваць што‑н. Гудзілка быстра ўскідае неспакойныя вочкі, як бы шчупае Свірыдавы мыслі і стан яго душы. Колас.
2. перан. Разм. Асцярожна, незаўважна, непрыкметна старацца даведацца пра каго‑н., выведаць у каго‑н. што‑н. Доўга гаманіў Базыль ды аб усім патроху; гэтым ён шчупаў цвёрды, моцны грунт самасвядомасці. Нікановіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шэ́льма, ‑ы, м. і ж.
1. Махляр, несумленны чалавек; нягоднік, паганец. — Ну, мерайце, — кажу, — ды рэжце! — Куляецца аршын, маланкай ходзяць рукі — Так спрытна шэльма мерае. Крапіва. — Ага, шэльма, — захрыпеў Сцяпан, кідаючыся на .. [чалавека] і хватаючы яго за рукі. Чорны. [Беразоўскі:] — Злодзей ты, Макар, і шэльма, якіх мала... Па закону я павінен, апытаць цябе, скласці пратакол і пасадзіць за крадзеж. Чарнышэвіч.
2. Хітрун, круцель, дураслівец, махляр (звычайна ўжываецца як выражэнне захаплення, спагады, адабрэння). — Вера, ведаеш, што я скажу табе... Ты — хоць вялікая шэльма, але папраўдзе слаўная дзеўка... Зарэцкі. [Каваль:] — І дарога грыміць, І душа спявае. І людзі глядзяць і радуюцца: бач, як ляціць, шэльма!.. Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
я́гада, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
1. Невялікі сакавіты плод некаторых кустовых і травяністых раслін. На кустах ядлоўцу чарнеюць ягады. В. Вольскі. Паспелі ягады каліны, Ляцяць кляновыя лісты. Матэвушаў.
2. толькі мн. (я́гады, ягад). Ядомыя плады гэтых раслін як прадукт харчавання, прадмет промыслу, гандлю і пад. Па гэтых сцежках хіба выпадкова маглі прайсці людзі — па грыбы ці па ягады. Шамякін. З вялікай ахвотай падмацаваліся хлопцы ягадамі ды назбіралі яшчэ ў шапку. Маўр.
•••
Вінная ягада — сушаны плод фігавага дрэва; інжыр.
Воўчыя ягады — чырвоныя або чорныя плады ядавітых лясных раслін.
Аднаго поля ягады (ягадкі) (неадабр.) — пра людзей, падобных у якіх‑н. адносінах адзін да аднаго.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ску́ра ж
1. Haut f -, Häute;
гігіе́на ску́ры Háutpflege f -;
2. (жывёл) Fell n -s, -e;
3. разм (лупіна) Schále f -, -n, Hülse f -, -n;
4. (матэрыял) Léder n -s, -;
я́лавая ску́ра Ríndleder n -s;
свіна́я ску́ра Schwéinsleder n;
ла́кавая ску́ра Láckleder n;
замяня́льнік ску́ры Kúnstleder n;
гусі́ная ску́ра Gänsehaut f;
◊ у яго́ адна́ ску́ра ды ко́сці er ist (nur) Haut und Knóchen;
са ску́ры вылу́звацца sich (D) die größte Mühe gében*; sich selbst überbíeten*;
уле́зці ў чыю-н ску́ру sich an j-s Platz stéllen;
злупі́ць [зняць] ску́ру з каго-н j-m (D) das Fell [die Haut] über die Ohren zíehen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Cucurrit quispiam, ne pluvia madesceret, et in foveam praefocatus est
Спяшаўся, каб не вымакнуць пад дажджом, а трапіў у яму.
Спешил, чтобы не вымокнуть под дождём, а угодил в яму.
бел. Ад бяды ўцёк, ды ў гора трапіў.
рус. От беды бежал, да в яму попал. От дождя да под капель. От горя бежал, да в беду попал. От волка ушёл, да на медведя напал. Искал дед маму, да и попал в яму. Хотел отворотить от пня, да наехал на колоду.
фр. Se jeter à l’eau de peur de la pluie (Броситься в воду, опасаясь дождя). Tomber de la poêle en braise (Упасть со сковородки на раскалённые угли).
англ. Out of the frying-pan into the fire (Из сковороды в огонь).
нем. Aus dem Staub in die Mühle kommen (Из пыли в мельницу). Aus dem Rauche ins Feuer (Из дыма в огонь).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
Simia simia est, etiam si aurea gestet insignia
Малпа застаецца малпай і ў залатых знаках узнагароды.
Обезьяна остаётся обезьяной и в золотых знаках отличия.
бел. Хто дурнем нарадзіўся, дурнем і памрэ. І кот з вусамі, ды ганяецца за мышамі.
рус. Обезьяна и в золотом наряде обезьяна. Останется дурак навеки дураком. Осёл останется ослом и в орденах и в лентах. Осла хоть в Париж, всё будет рыж. Кляча и в золотой узде не конь.
фр. Menez un âne à la Mecque, vous n’en ramenderez qu’un âne (Ведите осла хоть в Мекку, оттуда вы приведёте только осла).
англ.
нем. Bär bleibt Bär, führt man ihn auch übers Meer (Медведь остаётся медведем, даже если его везут за море). Ein Esel bleibt ein Esel, und käm er nach Rom (Осёл остаётся ослом, и даже если бы он пришёл в Рим).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
Parva delicta aperiunt viam ad majora
Малыя злачынствы адкрываюць дарогу вялікім.
Малые преступления открывают дорогу большим.
бел. Не вялікі грэх украсці арэх, ды за арэхам конь ідзе. Злодзею адзін замок трудна зламаць, а другія ‒ нішто. Хто раз украў, той яшчэ ўкрадзе. Пачнеш на лычку, а скончыш на раменьчыку.
рус. От малого проступка дойдёт до великого. Украдёшь иголку, а потом и коровку. Кто украл яйцо, украдёт и курицу. По нитке и до клубка доходит. Маленькая ложь за собой большую ведёт.
фр. Qui vole un œuf vole un bœuf (Кто украдёт яйцо, тот украдёт и быка).
англ. He that will steal an egg will steal an ox (Кто украдёт яйцо, тот украдёт и быка).
нем. Wer ein Kalb stiehlt, stiehlt eine Kuh (Кто украдёт телёнка, украдёт и корову). Wer einmal stiehlt, bleibt immer ein Dieb (Кто однажды украл, останется вором навсегда).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
skin1 [skɪn] n.
1. ску́ра; шку́ра;
a tender skin даліка́тная ску́ра;
stripped to the skin раздзе́ты дагала́;
wear smth. next to the skin насі́ць што-н. на го́лае це́ла;
save one’s skin ратава́ць сваю́ шку́ру;
sleep with/in a whole skin, keep a whole skin застава́цца цэ́лым і здаро́вым
2. шку́ра, фу́тра жывёлы;
the skin of a sheep аўчы́на;
cast/shed the skin мяня́ць ску́ру, ліня́ць
3. ску́ра, лупі́на, ску́рка;
the skin of a tomato ску́рка памідо́ра;
peel the skin of a potato лупі́ць бу́льбіну;
potatoes in skins бу́льба ў мундзі́рах
4. пе́нка, пле́ўка (малака)
♦
get soaked/wet to the skin прамо́кнуць да касце́й;
get under smb.’s skin infml раздражня́ць, злава́ць каго́-н.; зале́зці ў пячо́нку́;
have athick/thin skin быць нечуллі́вым/чуллі́вым;
nothing but skin and bone infml адна́ ску́ра ды косці
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)