непісьме́нны
1. прил. негра́мотный, безгра́мотный;
гэ́ты чалаве́к зусі́м н. — э́тот челове́к совсе́м негра́мотный (безгра́мотный);
н. маста́к — негра́мотный (безгра́мотный) худо́жник;
2. в знач. сущ. негра́мотный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
старэ́йшы
1. прил. (по возрасту) ста́рший;
с. брат — ста́рший брат;
2. сравнит. ст. ста́рше, поста́рше, бо́лее ста́рый;
гэ́ты чалаве́к с. — э́тот челове́к ста́рше (поста́рше)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стры́маны
1. прич. сде́ржанный, уде́ржанный; остано́вленный;
2. прич. сде́ржанный, уде́ржанный;
3. прич. уме́ренный;
4. прил. сде́ржанный;
с. чалаве́к — сде́ржанный челове́к;
с. адка́з — сде́ржанный отве́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шано́ўны
1. прил. (достойный уважения) почте́нный, уважа́емый;
ш. чалаве́к — почте́нный (уважа́емый) челове́к;
2. прил. (форма обращения) многоуважа́емый;
3. в знач. сущ., фам. почте́нный, любе́зный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заўзя́тасць, ‑і, ж.
Уласцівасць заўзятага; стараннасць, нястрымнасць, напорыстасць. [Васіль] пілаваў з тою заўзятасцю і ахвотай, з якімі робіць чалавек, што ўзяўся за жаданы занятак. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
збо́рлівы, ‑ая, ‑ае.
Абл. Ашчадны, запаслівы. — Я хоць у .. кішэню [Гушкі] не глядзеў, але думаю, што ён сабраў крыху. Ён зборлівы чалавек. І працавіты. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
згарбе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Разм. Зрабіцца гарбатым; згарбаціцца. Згарбеў чалавек. Даўно, як помняць яго ў вёсцы, дык гэткі; з чаго, як — забыліся. Ермаловіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грамаце́й, ‑я, м.
Разм. Граматны чалавек. Маці пайшла да грамацея Мікіты Хадуна, які пісаў людзям «прашэнні», і адпісала аб новым прыбытку ў хаце. Каваль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бе́здар, ‑ы, ж.
Разм. Бяздарны, няздатны чалавек. Глухмень, правінцыі дакука — Паняцце бездараў пустых. І там, там творыцца навука, Калі к навуцы здатны ты. Бачыла.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адмо́ўнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць адмоўнага. У гэтым рамане паказан таксама поп, але ён паказан як жывы чалавек, з усімі сваімі адмоўнасцямі і дадатнасцямі. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)