Verbum

нарубі́ць, -рублю́, -ру́біш, -ру́біць; -ру́блены; зак., чаго (спец.).

Вырубіць, здабыць у шахце (пра каменны вугаль).

Н. вугалю.

заахво́ціцца, -во́чуся, -во́цішся, -во́ціцца; зак., чым.

Адчуць жаданне, ахвоту да чаго-н.

|| незак. заахво́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

зажада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., чаго і з інф.

Праявіць ахвоту, жаданне, захацець.

З. ісці ў грыбы.

закругле́нне, -я, н.

1. гл. закругліць.

2. мн. -і, -яў. Закругленая частка чаго-н.

На закругленні дарогі.

гене́зіс, -у, м.

Паходжанне, гісторыя ўзнікнення і развіцця чаго-н.

Г. славянскіх моў.

|| прым. генеты́чны, -ая, -ае.

дачыне́нне, -я, н.

Сувязь 3 кім-, чым-н.; адносіны да каго-, чаго-н.

Мець д. да справы.

дзю́бка, -і, мн. -і, -бак, ж.

1. гл. дзюба.

2. Тонкі востры канец чаго-н.

Д. нажа.

дру́зачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (разм.).

Маленькі асколак чаго-н.

Разбіць на друзачкі.

асноватво́рны, -ая, -ае (кніжн.).

Які ляжыць у аснове, бярэцца за аснову чаго-н., галоўны.

Асноватворныя навуковыя працы.

аксідзіро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (спец.).

1. гл. аксідзіраваць.

2. Аксідзіраваны слой на паверхні чаго-н.