льстить несов.
1. (кому) ліслі́віць (перад кім); (хвалить) хвалі́ць (каго); (подлизываться) падлі́звацца (да каго);
2. (кому, чему — доставлять удовольствие) це́шыць (каго, што), дава́ць уце́ху (каму, чаму); ла́шчыць (каго, што); падаба́цца (каму, чаму);
э́то льсти́ло его́ самолю́бию гэ́та це́шыла яго́ самалю́бства (дава́ла ўце́ху яго́ самалю́бству);
ему́ льсти́ло внима́ние молодёжи яго́ це́шыла (яму́ дава́ла ўце́ху, яму́ падаба́лася) ува́га мо́ладзі;
льстить себя́ наде́ждой це́шыць сябе́ надзе́яй.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ду́кса ’той, хто вечна дзьмецца (на каго-н.)’ (Касп.). Відавочна, запазычанне з літ. dùksas ’уздых, стогн’, dūksáuti ’ўздыхаць’ (да этымалогіі літ. слова гл. Фрэнкель, 1, 115).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Лато́жыць ’заганяць рыбу ў буч’ (Сл. паўн.-зах.), польск. сув. latożyć ’біць каго-небудзь’, nalatożyć, wylatożyć ’набіць’ ітэратыўнае экспрэсіўнае ўтварэнне ад latać ’біць’ (Слаўскі, 5, 41).⇉__
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прыстава́ка ’той, хто хутка стамляецца’; ’надакучлівы чалавек’ (Янк. 3.). Да прыста́ць, прыстава́ць ’стаміцца, змагчыся; прычапіцца да каго-небудзь’ < стаць. Аб суфіксацыі гл. Сцяцко, Афікс. наз., 25.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прыстаўля́цца ’прыкідвацца, строіць з сябе п’янага’ (Ян.). Укр. дыял. приставля́тися ’прыкідвацца кім-небудзь, выдаваць сябе за каго-небудзь’. Параўн. выстаўля́цца ’тс’, што да ста́віць, ста́віцца (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Таўстагры́бы ’той, у каго тоўстыя вусны’ (арш., ЛА, 3). Да тоўсты (гл.) і грыбы́ ’губы’ (гл. грыб, губа), параўн. грыба́ты ’таўстагубы’ (віц., бялын., шкл., ЛА, 3).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
disgrace1 [dɪsˈgreɪs] n.
1. га́ньба
2. няла́ска;
be in disgrace быць у няла́сцы (у каго-н.);
bring disgrace on smb. зга́ньбіць каго́-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
lash2 [læʃ] v.
1. хваста́ць, сцяба́ць
2. бічава́ць, высме́йваць
lash out [ˌlæʃˈaʊt] phr. v. (at) накі́двацца (на каго-н.); пача́ць ла́яцца (на каго-н.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
stare1 [steə] n. здзі́ўлены або́ пі́льны по́зірк;
give smb. a stare гля́нуць на каго́-н. са здзіўле́ннем; вы́лупіць во́чы на каго́-н.; вы́лупіцца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
surety [ˈʃʊərəti, ˈʃɔ:rəti] n. law
1. пару́ка; зару́ка; паручы́цельства;
stand surety for smb. узяць каго́-н. на пару́кі; паручы́цца за каго́-н.
2. паручы́цель; паручы́целька
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)