марэ́навы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да марэны ​2. // Атрыманы з карэнняў марэны. Марэнавая фарба.

2. Ярка-чырвоны, колеру марэны. Марэнавы колер.

3. у знач. наз. марэ́навыя, ‑ых. Назва сямейства пакрытанасенных раслін, да якога адносяцца марэна, хіннае дрэва, кафейнае дрэва і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абле́зці, -зу, -зеш, -зе; -ле́зь; зак. (разм.).

1. Страціць валасы або поўсць ці пер’е, скуру; выпасці, вылезці (пра валасы, поўсць, пер’е).

Кот аблез.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Страціць першапачатковую афарбоўку, верхні слой, выліняць, выцвісці або злезці, адваліцца ад паверхні чаго-н.

Сукенка аблезла.

Фарба аблезла.

3. Змяніць скуру, згарэўшы на сонцы.

За лета ўвесь твар аблез.

|| незак. абла́зіць, -ла́жу, -ла́зіш, -ла́зіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акварэ́ль м.

1. (фарба) Aquaréllfarbe f -, -n, Wásserfarbe f;

2. (карціна, малюнак) Aquaréll n -s, -e, Aquaréllbild n -(e) s, -er

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

літапо́н

(ад літа- + лац. ponere = класці)

- белая мінеральная фарба, сумесь сярністага цынку і сернакіслага барыю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ра́кель

(ням. Rakel)

палігр. тонкі стальны нож, якім знімаецца фарба з прабельных элементаў друкарскай формы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сіе́на

(іт. Siena = назва італьянскага горада і правінцыі)

цёмна-жоўтая фарба, якая выкарыстоўваецца ў жывапісе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фарбапу́льт

(ад фарба + пульт)

пнеўматычны апарат для распылення сціснутым паветрам фарбавальных саставаў пры малярных работах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фуксі́н

(ад фуксія)

ярка-чырвоная анілінавая фарба, якая выкарыстоўваецца для фарбавання паперы, скуры і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

blush​1 [blʌʃ] n.

1. пачырване́нне (ад сораму, збянтэжанасці і да т.п.);

put smb. to the blush зму́сіць каго́-н. пачырване́ць

2. AmE румя́ны (касметычная фарба для твару)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аблупі́цца, ‑лупіцца; зак.

Абдзерціся, адваліцца (пра верхні слой чаго‑н. — кару, скуру, фарбу і інш.). Аблупілася фарба — не падымаліся рукі, каб паднавіць яе. Шахавец. Валасы ў дзяўчыны выцвілі, твар загарэў, аж чорны стаў, а нос аблупіўся. Васілёнак. // Адпасці кавалкамі, абсыпацца (пра тынк і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)