дурні́чнік, ‑у, м., зб.

Разм. Сцёблы дурніц. Брусніц на пагорку, яшчэ зеленаватых, — што насыпана. Над імі — высокі дурнічнік, увесь у ягадах. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заве́шаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; каго-што.

Заняць, запоўніць чым‑н. павешаным у вялікай колькасці; пазавешваць. Завешаць увесь двор вялізнай. Завешаць сцены карцінамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нізкасо́ртны, ‑ая, ‑ае.

Нізкага сорту, нізкай якасці. Нізкасортны тавар. □ За месяц-паўтара прамяты быў увесь лён. Ільновалакно аказалася нізкасортным. Лён перамок... Барашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыцярэ́бліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выцерабіць што‑н. у многіх месцах; выцерабіць усё, многае. Павыцярэбліваць кусты на сенажаці. Павыцярэбліваць увесь лён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прала́зіць 1, ‑лажу, ‑лазіш, ‑лазіць.

Незак. да пралезці.

прала́зіць 2, ‑лажу, ‑лазіш, ‑лазіць; зак.

Лазіць некаторы час. Пралазіць увесь дзень па гарах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

транскантынента́льны, ‑ая, ‑ае.

Які праходзіць цераз увесь кантынент, перасякае яго. Транскантынентальная чыгунка. // Які адносіцца да сувязей паміж кантынентамі. Транскантынентальны рэйс. Транскантынентальная ракета.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цямно́,

У выразах: ад цямна да цямнаувесь дзень, ад рання да позняга вечара; ад відна (і) да цямна гл. відно ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

constantly

[ˈkɑ:nstəntli]

adv.

1) заўсёды; нязьме́нна

constantly complaining — заўсёды незадаво́лены

2) безупы́нна

3) ча́ста, няра́з; усё, уве́сь час

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dawdle

[ˈdɔdəl]

v.

марнава́ць час; мару́дзіць; гультаява́ць, гульта́іць, біць бі́бікі

dawdle away a whole day — змарнава́ць уве́сь дзень

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пандэмі́я

(гр. pandemia = увесь народ)

больш шырокае, чым пры эпідэміі, распаўсюджанне якой-н. інфекцыйнай хваробы, якая ахоплівае цэлыя краіны, нават мацерыкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)