◎ Ператані́ць ’спрасці вельмі тонкую нітку’ (Др.-Падб.), рус. кастр., дан. перетопить, перетопить ’рабіць вельмі тонкім’. Да пера- і тапіць, тапчы ць < тонкі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сцён ’шарош’ (ЛА, 2), сьцюон ’тонкі лёд’ (Бес.), стін ’тонкая ледзяная скарынка на вадзе’ (Сл. Брэс.; ЛА, 2). Дэвербатыў ад сцінаць, сцінацца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

піск, ‑у, м.

Тонкі, высокі гук. Не паспеў Васіль спыніць каня, як жанкі з піскам і смехам шуганулі на снег. Васілевіч. Крыкі гандляроў, смех гуляючых, .. рык гавяды, піск свіней — усё злівалася ў адну шумную басовую ноту. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́дар, ‑у, м.

Прыемны пах, духмянасць. А ў сне яна бачыла, што дым, з водарам сухога ядлоўцу, ахінуў-агарнуў яе з усіх бакоў. Дубоўка. Халаднаваты ветрык.. прыносіў з сабой.. тонкі водар даспяваючых у калгасным садзе антонавак. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

discriminating

[dɪˈskrɪmɪneɪtɪŋ]

adj.

1) перабо́рлівы, крыты́чны ў вы́бары

2) які́ до́бра разьбіра́ецца

discriminating taste — то́нкі густ

3) дыфэрэнцыя́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

capillary

[ˈkæpəleri]

1.

adj.

1) як валасо́к, ве́льмі то́нкі

2) капіля́рны

2.

n.

капіля́р -а m., капіля́рная тру́бка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Су́рамяць ’сырыца, сырамятная скура’ (Цых.), су́рам ’тс’ (З нар. сл.), суромец ’тонкі скураны раменьчык’ (Сержп.), су́рметка ’папруга, повад з сырамяці’ (Сл. ПЗБ). Гл. сырамяць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

choice​2 [tʃɔɪs] adj.

1. адбо́рны, ле́пшы;

choice goods адбо́рныя тава́ры;

choice wines то́нкія ві́ны;

of the choicest quality найле́пшай/адмысло́вай я́касці

2. то́нкі, вы́танчаны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pajęczy

pajęcz|y

1. павуковы; павукоў;

nić ~a — павуціна;

2. перан. ажурны; тонкі; празрысты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

slender

[ˈslendər]

adj.

1) высо́кі і шчу́плы (пра асо́бу); даўгі́ й то́нкі

a slender piece of wood — даўгі й то́нкі кава́лак дрэ́ва

2) невялі́кі, малы́; недастатко́вы

a slender meal — невялі́кі пасі́лак

a slender income — недастатко́вы прыбы́так

a slender hope — слаба́я надзе́я

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)