speciality [speʃiˈæləti] n. BrE

1. фі́рменны тава́р;

a speciality of the house фі́рменная стра́ва

2. галіна́ спецыя́льнасці;

Her speciality is Greek poetry. Яна спецыялізуецца па грэчаскай паэзіі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

przecena

przecen|a

ж. пераацэнка, пераацэньванне;

towar z ~y — уцэнены тавар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przecenić

зак. пераацаніць;

przecenić towar — пераацаніць тавар;

przecenić siły — пераацаніць сілы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рэалізава́ць сов. и несов., в разн. знач. реализова́ть;

р. тава́р — реализова́ть това́р;

р. усе́ пла́ны — реализова́ть все пла́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падво́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Запрэжаны воз, калёсы. Грузавая падвода. Прыехаць на падводзе. □ Падводамі прывозілі з горада тавар. Каваль. Яшчэ здалёку было відаць, што сёння ёсць завознікі: некалькі падвод стаяла на грэблі каля млына. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кантраба́ндны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца кантрабандай. Кантрабандны тавар. // перан. Тайны, забаронены. У часе ж вайны з немцамі пан Зыгмусь некалькі разоў перавозіў кантрабандным парадкам цара Мікалая, каб за граніцай ён мог пабачыцца і пагутарыць з Вільгельмам. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хадавы́, -а́я, -о́е.

1. гл. ход.

2. Які знаходзіцца на хаду, у эксплуатацыі.

Х. транспарт.

3. Які мае вялікі попыт; які знаходзіцца ў шырокім ужытку (разм.).

Х. тавар.

Хадавая тэма.

4. Які многа дзе бываў, ведае справу; лоўкі, растаропны (разм.).

Хадавая жанчына.

5. Звязаны з перамяшчэннем у пэўны перыяд у пэўным напрамку (спец.).

Хадавая рыба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шту́чны​II Stück-; Éinzel-; stückweise;

шту́чны тава́р камерц. Stückware f -, -n;

шту́чная вытво́рчасць Éinzelfertigung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

За́леж ’цалінная або ворная зямля, якая даўно не апрацоўвалася’, за́лях (дакладней, відаць, за́ляг) ’аблога’ (гродз., З нар. сл.). Рус. за́лежь ’тс’. Назоўнік ад дзеяслова залегчы/залягаць, у форме залеж з пераходам г > ж перад ‑ь па 1‑й палаталізацыі. Іншае значэнне залеж (’месца залягання выкапняў’, ’заляжалы тавар’), магчыма, пад рус. уплывам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

consign

[kənˈsaɪn]

v.t.

1) аддава́ць пад апе́ку; даруча́ць

2) прызнача́ць

3) дастача́ць, перасыла́ць, пасыла́ць (тава́р)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)