Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сінедрыён, ‑а, м.
Гіст. Савет старэйшыя, вышэйшая дзяржаўная ўстанова з палітычнымі і судовымі функцыямі ў Старажытнай Іудзеі. //перан.Разм.уст., цяперіран.Сход, савет, судзілішча.
[Грэч. synedrion — сход.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шматлю́дны, ‑ая, ‑ае.
З вялікім мноствам людзей; мнагалюдны. Шматлюдны горад. Шматлюдная аўдыторыя. □ У тую восень перавыбарчы сход у калгасе быў вельмі бурным і шматлюдным.Шчарбатаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ве́чан.гіст. (сход) Wétsche n -, -n, (áltslawische) Vólksversammlung f – (z. B.in Fürstentum Polazk)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
асамбле́я, ‑і, ж.
1. Агульны сход членаў якой‑н. міжнароднай арганізацыі. Генеральная Асамблея Арганізацыі Аб’яднаных Нацый.
2.Уст. Баль, вечар з забавамі ў эпоху Пятра І.
[Фр. assemblée.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэбо́рда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
Спец. Кругавы выступ па краі кола, шківа і пад., які прадухіляе сход кола з рэйкі, рэменя са шківа і пад.
[Фр. rebord.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кага́л, -у, м.
1. Яўрэйскае абшчыннае самакіраванне і сама абшчына ў Польшчы ў 16—19 стст. (гіст.).
2.перан. Шумны натоўп, зборышча (разм.).
Сход нагадваў бязладны к.
3.у знач.прысл.кага́лам. Сумесна, гуртам, усе разам (разм).
Усе к. патрабуюць чагосьці.
|| прым.кага́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мужчы́нам.
1. мужчи́на;
2.толькомн., разг. (при обращении) мужики́;
по́йдзем на сход, ~ны! — пойдём на собра́ние, мужики́!
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
академи́ческий акадэмі́чны;
академи́ческий теа́тр акадэмі́чны тэа́тр;
академи́ческое собра́ние акадэмі́чны сход;
академи́ческий час акадэмі́чная гадзі́на;
академи́ческий о́тпуск акадэмі́чны во́дпуск;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Заба́ва ’пацеха’. Рус., укр.заба́ва ’тс’, польск.zabawa ’тс’, ’таварыскі сход з мэтай забавы’, в.-луж.zabawa ’пацеха’, чэш., славац.zábava ’пацеха, сход’, славен.zabava ’перашкода’, ’забава’, серб.-харв.за́бава, за̑бава ’забава; прадмет, які дае пацеху’, уст. ’цяжкасць’, балг.заба́ва ’спазненне; пацеха’, макед.забава ’пацеха’. Ст.-рус.забава ’затрымка; справа; пацеха’ (XVII ст.). Прасл. імя zabava ўтворана ад дзеяслова zabaviti(sę) з дапамогай тэматычнага (асноваўтвараючага) ‑а‑, якое потым ператварылася ў канчатак. Дзеяслоў узнік у выніку прэфіксацыіі *za‑ + baviti + sę; гл. бавіцца1. Параўн. Мельнічук, Этимология, 1967, 62–63.