прычы́нны kausál, úrsächlich;

прычы́нная су́вязь úrsächlicher Zusámmen hang, Kausálzusammenhang m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падпарадкава́льны, ‑ая, ‑ае.

У граматыцы — які злучае сказы па спосабу падпарадкавання (у 2 знач.). Падпарадкавальная сувязь сказаў. Падпарадкавальныя злучнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

...тыпія, ‑і, ж.

Другая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на сувязь іх з працэсамі друкавання, паліграфіі, напрыклад: фотатыпія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

correlation

[,kɔrəˈleɪʃən]

n.

суадно́сіны pl., дачыне́ньне n.; су́вязь f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

intercommunication

[,ɪntərkə,mju:nɪˈkeɪʃən]

n.

зно́сіны -аў pl. only, нутрана́я су́вязь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

causality

[kɔˈzæləti]

n., pl. -ties

прычы́ннасьць f., прычы́нная су́вязь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

плацэ́нта, -ы, ДМ -нце, мн. -ы, -аў, ж. (спец.).

Орган у цяжарнай жанчыны або самкі млекакормячых, пры дапамозе якога ажыццяўляецца сувязь плода і матчынага арганізма; дзіцячае месца, паслед.

|| прым. плацэнта́рны, -ая, -ае.

Плацэнтарныя (наз.; жывародныя млекакормячыя).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прымыка́нне, -я, н.

1. гл. прымкнуць.

2. У граматыцы: падпарадкавальная сінтаксічная сувязь паміж членамі словазлучэння, пры якой незмяняльныя словы (прыслоўі, дзеепрыслоўі, інфінітывы) і форма ступені параўнання сэнсава і граматычна залежаць ад іншых адзінак.

П. прыслоўя да дзеяслова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

jailbait [ˈdʒeɪlbeɪt] n. infml хло́пец-падле́так або́ дзяўчы́на-падле́так (сексуальная сувязь з якім або якой караецца законам)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

łączność

łącznoś|ć

ж.

1. сувязь; кантакт;

nawiązanie ~ci — усталяванне (наладжванне) сувязі;

2. сувязь; служба сувязі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)