Verbum

захмяле́лы, ‑ая, ‑ае.

Які захмялеў; ап’янелы. Выпілі, вядома, барыш. Захмялелы Ян стаў добры і гаваркі. Чарнышэвіч.

атлусце́лы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў прыкметна тлустым. Яны [Язэп і Гальяш] стаялі побач. Здаравенныя, з фальварковымі атлусцелымі мордамі. Караткевіч.

ачарсцве́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які стаў чэрствы; падсохлы.

2. перан. Які страціў чуласць, спагадлівасць. Ачарсцвелае сэрца.

абязлю́дзелы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў бязлюдным, пустэльным. Абязлюдзелы інтэрнат. □ Вецер халодны скуголіць Над абязлюдзелым полем. Глебка.

павесяле́лы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў, зрабіўся больш вясёлым, весялейшым. Вярнуўся Міхаль, памыты, расчэсаны і павесялелы. Чарнышэвіч.

павышэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які стаў, зрабіўся вышэйшым. Рэшткі снегу хутка растала пад [прамянямі] павышэлага сонца. Шахавец.

пажу́хлы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў жухлым. Пажухлыя, аслабелыя травы па ўзбярэжжы заліваліся вадою папаўнелых рэк. Шахавец.

паздараве́лы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў, зрабіўся здаравейшым. [Каваль:] — Рады, дарагі Уладзімір Іванавіч, што бачу вас паздаравелым. Шамякін.

прасты́лы, ‑ая, ‑ае.

Абл. Які стаў халодным, астыў. Хутчэй сёрбаў.. [Адась] сваю, раніцаю звараную, прастылую вячэру. Калюга.

самалю́бны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і самалюбівы. Змяніўся чалавек з часу вайны — самалюбны стаў, упарты. Хадкевіч.