Verbum

анлайнавы слоўнік

я́блык, -а, мн. -і, -аў, м.

Плод яблыні.

Летні сорт яблыкаў.

Я. ад яблыні недалёка адкочваецца (прыказка пра таго, хто атрымаў у спадчыну дрэнныя звычкі ад бацькі, маці).

○ Адамаў яблык — кадык.

Вочны яблык — шарападобнае цела вока.

◊

У яблыкі — з цёмнымі круглымі плямамі на поўсці (пра коней).

Яблыку няма дзе ўпасці — надта цесна.

Яблык разладу (кніжн.) — прычына, прадмет спрэчкі, сваркі, разладу [паводле старажытнага грэчаскага міфа пра кінуты багіняй разладу Эрыдай яблык з надпісам «найпрыгажэйшай» і як з-за гэтага ўзнікла спрэчка паміж багінямі Герай, Афінай і Афрадытай].

|| памянш. я́блычак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

|| прым. я́блычны, -ая, -ае.

Я. сок (з яблыкаў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гумігу́т

(ад лац. gummi = камедзь + gutta = кропля)

млечны сок некаторых трапічных дрэў, які выкарыстоўваецца ў тэхніцы, жывапісе, медыцыне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

каме́дзь

(гр. kommidion)

густы клейкі сок некаторых дрэў, які выкарыстоўваецца ў тэкстыльнай прамысловасці, медыцыне і як канцылярскі клей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кюве́

(фр. cuvée)

сок, які атрымліваецца ў выніку першых трох адцісканняў вінаграду на прэсе пры вытворчасці шампанскіх він.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

муст

(лац. mustum)

1) свежы сок з вінаграду або іншых фруктаў;

2) маладое салодкае віно, якое не перабрадзіла.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трага́нт

(п.-лац. tragantum, ад гр. tragakantha = трагакант)

засохлы сок трагаканту, выкарыстоўваецца ў фармацэўтычнай, папяровай, тэкстыльнай, скураной прамысловасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

жэто́н, ‑а, м.

1. Металічны знак, які паказвае на прыналежнасць да якой‑н. арганізацыі ці таварыства або выдаецца на памяць аб якой‑н. падзеі. Залаты жэтон.

2. Значок, часцей у форме металічнага кружка, які дае права на атрыманне чаго‑н. Жэтон на алей. Жэтон на сок.

[Фр. jeton.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рубі́навы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да рубіну. // Зроблены з рубіну. Рубінавыя зоркі.

2. Чырвонага колеру, як рубін. Усюды звісалі цяжкія гронкі рабін, рубінавыя чапцы каліны, з якіх, здавалася, вось-вось пырсне церпкі сок... Паслядовіч. Помніш вечар з рубінавай дзіўнай зарой, ружавелі далёкія далі? Кляшторны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ля́гір ’нікацін у люльцы’ (віл., Сл. ПЗБ). З польск. lagier ’ляк, сок з сялёдкі’ і інш. значэнні, якое Слаўскі (4, 27) выводзіць з ням. Lagier (< с.-в.-ням. lëger ’асадак у віне’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

АХІЛІ́Я

(ад а... + грэч. chylos сок),

адсутнасць салянай кіслаты і ферментаў у страўнікавым соку (ахілія страўнікавая) ці ферментаў у панкрэатычным соку (ахілія панкрэатычная). Абумоўлена прыгнечаннем дзейнасці залоз страўніка або недастатковасцю знешняй сакрэцыі падстраўнікавай залозы ў выніку іх першаснага пашкоджання або ўскоснага (пры інш. хваробах) парушэння функцый. Лечаць прэпаратамі падстраўнікавай залозы, ужываннем страўнікавага соку ў час яды, ліквідуюць першапрычыны ахіліі.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)