злуча́льны, -ая, -ае.

Які служыць для злучэння, змацавання чаго-н.

Злучальная тканка (тканка жывёльнага арганізма). Злучальныя галосныя (у складаных словах, напр., «а» ў слове скуралуп). Злучальныя злучнікі (у граматыцы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разліўны́, -а́я, -о́е.

1. Які служыць, прызначаны для разліву (у 1 знач.).

Р. апарат.

2. Які прадаецца на разліў (у 1 знач.), які наліваецца ў посуд пакупнікоў

Р. квас.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

транспарці́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыбор для чарчэння ў выглядзе падзеленага на градусы паўкруга і лінейкі, які служыць для пабудовы вуглоў і іх вымярэння.

|| прым. транспарці́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маля́ры

(лац. molaris = які служыць жорнамі)

група вялікіх карэнных зубоў, якая служыць для драблення і жавання ежы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нагру́зачны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны, служыць для нагрузкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падшалёвачны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для падшалёўвання, падшалёўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паветранаграва́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для награвання паветра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабі́вачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць для прабіўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апрасня́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны, служыць для апраснення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асве́тны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць асвеце. Асветныя ўстановы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)