rimen

1. vt рыфмава́ць

2. vi склада́ць ве́ршы, падбіра́ць ры́фмы

3. ~, sich

1) рыфмава́цца

2) гармані́раваць;

wie reimt sich das (zusmmen)? як гэ́та звяза́ць?, што гэ́та да чаго́?

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

снава́ць, сную, снуеш, снуе; снуём, снуяце; незак.

1. што. Рабіць аснову тканіны. Снаваць пражу. // без дап. Рухацца ўзад і ўперад, робячы аснову, ткучы палатно.

2. перан.; што. Складаць, ствараць. Так і хочацца заўсёды Песню вечную снаваць. Купала. [Віктар і Карызна], працятыя дзелавым клопатам, пачалі снаваць планы бліжэйшай работы. Зарэцкі.

3. Рухацца ў розных кірунках, туды і сюды. Цалюткі дзень снуюць тут людзі — старыя і малыя, хто за Нёман, хто з-за Нёмана. Колас. Студэнты, нібы мурашкі, снавалі сюды-туды. Васілевіч. Па блакітных дарогах роднай зямлі снавалі караваны суднаў. Данілевіч. // Пра думкі, успаміны і пад. У галаве снавалі думкі: а дзе ж падполле? Няхай.

4. перан.; што. Закладваць аснову, ствараць што‑н. А пад страхою ластаўкі Вёсачку гнёздаў снуюць. Камейша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cord

[kɔrd]

1.

n.

1) шнур -а́ m., шнуро́к -ка́ f., шпага́т -у m.; то́нкая вяро́ўка

2) зьвя́зка f.

vocal cord — галасава́я зьвя́зка

3) са́жань -ня m.е́ра дро́ваў)

2.

v.t.

1) зьвяза́ць вяро́ўкай

2) склада́ць дро́вы ў са́жні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

program

[ˈproʊgræm]

1.

n.

1) прагра́ма f

2) плян -у m. (пра́цы, дзе́яньня)

a school program — шко́льная прагра́ма, плян заня́ткаў

3) computer program — кампу́тарная прагра́ма

2.

v.t.

1) улуча́ць у прагра́му

2) склада́ць прагра́му або́ плян

3) Tech. праграмава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

garner

[ˈgɑ:rnər]

1.

v.t.

1) зво́зіць і ссыпа́ць у клець (збо́жжа)

2) зьбіра́ць, склада́ць (кні́гі ў бібліятэ́ку)

2.

v.i.

зьбіра́цца, набіра́цца (пра няна́вісьць)

3.

n.

1) сьві́ран -на m., клець f.

2) склад -у m. (для захо́ўваньня чаго́-н.)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sum

[sʌm]

1.

n.

су́ма, ко́лькасьць

He paid a large sum for the house — Ён заплаці́ў вялікую су́му за дом

2.

v.t. (-mm-)

1) склада́ць, знахо́дзіць су́му, падсумо́ўваць

2) зьбіра́ць

to sum up strength — сабра́ць сі́лы

- in sum

- sum total

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

АДАПТА́ЦЫЯ ў біялогіі, развіццё новых біял. уласцівасцяў арганізма, папуляцыі, віду, біяцэнозу, якія забяспечваюць іх нармальнае існаванне пры змене ўмоў навакольнага асяроддзя. У эвалюцыйна-гіст. плане ўзнікае і развіваецца на базе спадчынных змен (мутацый) і камбінавання іх пад кантролем адбору. Аснову адаптацыі арганізма складае сукупнасць морфафізіял. змен, накіраваных на захаванне адноснага пастаянства яго ўнутр. асяроддзя — гамеастазу. Сярод шматлікіх формаў адаптацыі вылучаюць генатыпічную, якая ажыццяўляецца праз натуральны адбор карысных для выжывання прыкмет, і фенатыпічную (індывідуальную), што праяўляецца пераважна ў колькаснай мадыфікацыі спадчынна абумоўленых уласцівасцяў.

Адаптацыя забяспечваецца неспецыфічнымі механізмамі, што ляжаць у аснове адаптацыйнага сіндрому, а таксама кампенсатарнымі працэсамі, якія залежаць ад характару патагеннага раздражняльніка. Напр., працэсы акліматызацыі да новых кліматагеагр. умоў, да фону — ахоўная афарбоўка жывёл і інш. Паслядоўныя стадыі адаптацыі да пэўнага спосабу жыцця могуць быць звязаны генеалагічна і складаць адаптыўны рад (напр., паступовае развіццё лятальнай перапонкі ў млекакормячых). У працэсе эвалюцыі адбываецца пастаянная змена прыватных адаптацый і намнажэнне агульных (гл. таксама Адаптыўная радыяцыя). У арэале віду могуць быць адаптыўныя зоны, якія вызначаюцца спецыфічным характарам прыстасаванасці. Найб. складаныя формы мае адаптацыя сацыяльная.

Літ.:

Структурные основы адаптации и компенсации нарушенных функций. М., 1987;

Шмальгаузен И.И. Проблемы дарвинизма. Л., 1969.

А.С.Леанцюк.

т. 1, с. 94

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

адлюстрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

1. Адкінуць у адваротным напрамку светлавыя прамені. Азёрная гладзь адлюстравала святло месяца.

2. Узнавіць, перадаць чый‑н. вобраз на сваёй люстранай паверхні. Сажалка адлюстравала пышныя кароны пахіленых вербаў, колеры неба. Галавач. Тады хмарка папрасіла сонейка: — Адлюструй мяне, калі ласка, на тым вунь загончыку ільну! Карпюк. // Адбіць, перадаць у вобразах ці паняццях аб’ектыўную рэальнасць (пра здольнасць чалавека пазнаваць навакольны свет).

3. Увасобіць у мастацкіх вобразах; абмаляваць, паказаць. Раскрываючы вобраз Гушкі, К. Чорны праўдзіва, глыбока і шматгранна адлюстраваў супярэчлівы і пакутны шлях беларускага сялянства ў рэвалюцыю. Луфераў. // Перадаць, ахарактарызаваць сутнасць, змест, унутраныя асаблівасці чаго‑н. [Сцяпан] пачаў у галаве складаць гэтае пісьмо, падбіраць такія словы і выразы, якія б дакладна адлюстравалі яго душэўны стан, яго радасць. Шамякін.

4. Паказаць якім‑н. вонкавым выяўленнем. Яго твар адлюстраваў нястрымную радасць. Погляд дзяўчыны адлюстраваў парыў душы і хваляванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

add

[æd]

1.

v.t.

1) дадава́ць

to add taste — дада́ць сма́ку

2) даклада́ць, падклада́ць

Add more wood to the fire — Падкладзі́ больш дро́ваў на аго́нь

3) даліва́ць, падліва́ць; далі́ць, падлі́ць

Add some milk — Далі́ малака́

4) дасыпа́ць, падсыпа́ць

to add some sugar — падсы́паць цу́кру

5) дапі́сваць

to add a few lines — дапіса́ць ко́лькі радко́ў

6) Math. склада́ць, дадава́ць

2.

v.i.

1) дадава́ць

The fine day added to the pleasure of the picnic — Прыго́жы дзень дада́ў прые́мнасьці да пі́кніку

2) склада́ць

to learn to add and subtract — вучы́цца дадава́ць і адыма́ць

- add in

- add up

- add up to

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

collapse

[kəˈlæps]

1.

v.

1)

а) права́львацца; зава́львацца

б) ло́паць (пра балён)

2) склада́цца, склада́ць (крэ́сла)

3) зало́мвацца; занепада́ць (пра здаро́ўе), зрыва́цца (пра перамо́вы)

2.

n.

1) разва́л -у m.; зава́льваньне n.о́сту, пля́наў)

2) упа́дак -ку m.і́лаў, прадпрые́мства)

3) залама́ньне n., фізы́чнае або́ нэрво́вае зьнясі́леньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)