heap

[hi:p]

1.

n.

1) ку́ча f.; сьці́рта f. (дроваў, до́шак)

2) informal шмат, ма́са f.

a heap of money (people) — ма́са гро́шай (людзе́й)

2.

v.t.

1) склада́ць на ку́чу, на сьці́рту

2) по́ўна наклада́ць; нагружа́ць

3) асыпа́ць, закі́дваць (пахвала́мі, падару́нкамі)

3.

v.i. to heap up

намята́ць гу́рбы (сьне́гу, пяску́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

áufstellen

1.

vt

1) ста́віць; расстаўля́ць; вайск. выстро́йваць; фармірава́ць

2) выстаўля́ць (кандыдата)

eine Mánnschaft ~ — спарт. вы́ставіць кама́нду

3) распрацо́ўваць, склада́ць (каштарыс, праграму)

4) спарт. устанаві́ць (рэкоры́)

5) ста́віць, прызнача́ць

éinen Vórmund ~ — прызна́чыць апекуна́

2.

(sich) станаві́цца, стро́іцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

níederlegen

1.

vt

1) кла́сці, пакла́сці

éinen Kranz ~ — ускла́сці вяно́к (an D – да чаго-н.)

die Wáffen ~ — скла́сці збро́ю

2) уно́сіць (грошы)

3) склада́ць з сябе́, адмаўля́цца (ад чаго-н.)

3) укла́дваць спаць

5) зно́сіць, разбура́ць

2.

(sich) прыле́гчы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

убира́ть несов.

1. (прочь) прыма́ць; (забирать) забіра́ць; (снимать, свёртывать) здыма́ць, скру́чваць; (поднимать) падыма́ць;

2. (приводить в порядок) прыбіра́ць;

3. (украшать) убіра́ць, прыбіра́ць;

4. (о полевых культурах) убіра́ць; (собирать) збіра́ць; (складывать) склада́ць, скла́дваць; (прятать) хава́ць;

5. (умещать) убіра́ць, умяшча́ць;

6. перен. (устранять) прыма́ць, устараня́ць; (с работы, с должности) здыма́ць, зніма́ць; (удалять) выдаля́ць, выганя́ць, праганя́ць; см. убра́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

áusmachen

vt

1) склада́ць (у выніку)

das macht nichts aus — гэ́та нічо́га не зна́чыць

wíe viel macht es aus? — ко́лькі гэ́та кашту́е?

2) выключа́ць (святло, газ); тушы́ць

3) дамаўля́цца

4) раша́ць

das máchten sie miteinánder aus — яны́ дамо́віліся аб гэ́тым

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Лагода ’прыемны спакой, хараство’, ’згода, дружба, прыязнь’ (ТСБМ), лагодзіць ’ладзіць, улагоджваць, дагаджаць’, ’мірыць’ (Нас.), ’лашчыць, прывабліваць’ (ТСБМ), дзярж. ’майстраваць’ (Нар. сл.), лагодзіцца ’мірыцца’, ’рабіцца паблажлівым, літасцівіцца’ (Нас.). Укр. ла́года, ла́гід ’лагода’, ла́годження ’рамонт, выпраўленне’, ’рыхтаванне’, рус. ла́годить ’ладзіць, мірна ўлагоджваць’, ла́года ’лагода, парадак’, ст.-рус. лагодити ’рабіць прыемнае’, ’патакаць’ (XI ст.), ст.-польск. łagoda (XVI ст.), каш. łagoda, польск. łagodność, н.-луж. łagoda, в.-луж. lahoda, чэш., славац. lahoda ’прывабнасць, хараство, чароўнасць’, славен. lágoda ’зло, гарэзлівасць, свавольства, слабасць, нізасць’, lágod, серб.-харв. ла̏года ’прыемнасць, задаволенасць’, ’выгода’. Прасл. lagoda ’парадак, гарманічнасць, згода’, ’выгода, зручнасць, дабрата, прыязны прыемнасць’, якое паходзіць ад < *laga, што мае адпаведнікі ў літ. lóga, logà ’куча’, ’рад, кратнасць’, ’чарга’, logúoti ’складаць, прыводзіць у парадак’, лат. lãga, lãgs ’слой’, ’парадак’, ’здатнасць, здольнасць’. Утворана пры дапамозе суф. ‑oda, напр., свабода, ягада (Буга, Rink., 1, 450; Зубаты, AfslPh, 16, 397; Эндзелін–Мюленбах, 2, 436–437; Фрэнкель, IF, 69, 136; Фасмер, 2, 446). Беспадстаўныя сумненні Бернекера (1, 684), калі ён суадносіць lagoda, прымаючы ў якасці асноўнага значэння ’слабасць, падатлівасць’, з і.-е. *(s)lēg ’слабы’, лац. laxus ’свабодны, які вольна звісае’, ’лагодны’, ст.-ісл. lākr ’благі, малакаштоўны’, ст.-в.-ням. slah ’слабы’. Таксама Младэнаў (268); Махэк₂ (317–318) мяркуе, што lagoda з’яўляецца аддзеяслоўным утварэннем ад lagoditi.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

скі́даць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Скінуць што‑н. з чаго‑н. у некалькі прыёмаў. Скідаць дровы з воза.

2. Кідаючы, сабраць што‑н. у адно месца. Скідаць каменне ў кучу. □ Зрэзалі .. [сасну] з пня, ацерабілі. Не прыбралі ні верху, ні сукоў — не скідалі ў кучу. А летам тады — пажар... Пташнікаў. [Міхась] узяў рукзак, скідаў туды свае пажыткі, падхапіў на плечы і падаўся ў хмызняк. Ваданосаў.

3. Кідаючы ў адно месца (сена, салому), скласці стог. На Доўгім грудзе расце добрая дзяцеліна, дзікі гарошак. Калі лясгас дазволіць, яны, хлопцы, скосяць гэтую траву і скідаюць там стажок. Паслядовіч.

4. Разм. Зрабіць сяк-так якую‑н. будыніну. Папрацаваўшы гэтак усё лета, Ільюк пад зіму скідаў сабе хатку. Лобан. Асталася .. [Грасыльда] адна. Хату ёй скідалі сяк-так талакой. Пташнікаў. [Анішчук:] Трэба гумно якое скідаць, а то жыта няма дзе складаць... Гурскі.

5. Разм. Сшыць што‑н. на скорую руку. Я таксама маю світку. Маці скідала мне яе з бацькавай старой, і выйшла яна, як новая. Баранавых.

скіда́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да скінуць.

•••

(Аж) з ног скідае (валіць) — пра вецер, буру і пад., што не даюць магчымасці ісці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

middle

[ˈmɪdəl]

1.

adj.

сярэ́дні, пасярэ́дзіне чаго́-н.

a middle house in the row — сярэ́дні дом у ра́дзе

a man of middle size — мужчы́на сярэ́дняга ро́сту

2.

n.

1) сярэ́дзіна -ы f.

the middle of the road — сярэ́дзіна даро́гі

in the middle — у сярэ́дзіне, пасяро́д

2) сярэ́дзіна f. (чалаве́чага це́ла), паясьні́ца f.

3.

v.i.

1) ста́віць у сярэ́дзіне

2) склада́ць, згіна́ць пасярэ́дзіне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

plot

[plɑ:t]

1.

n.

1) змо́ва f.

a plot to rob the bank — змо́ва абрабава́ць банк

2) фа́була f., сюжэ́т -у m. (п’е́сы, апо́весьці)

3) пляц -у m., дзяля́нка зямлі́

4) ка́рта f. (кра́ю), дыягра́ма f.

2.

v.

1) змаўля́цца, рабі́ць змо́ву, быць у змо́ве

2) дзялі́ць (зямлю́) на дзяля́нкі або́ пляцы́

3) склада́ць ка́рту або́ дыягра́му

4) нано́сіць на ка́рту або́ дыягра́му

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

план м

1. Plan m -(e)s, Pläne; (заданне) Plánsoll n -s, -s; Plánziel n -(e)s, -e; (праект) Entwúrf m -(e)s, -würfe;

навуча́льны план Léhrplan m;

тэматы́чны план Thémenplan m;

калянда́рны план Termínplan m;

склада́ць план éinen Plan áufstellen [entwérfen*, erstéllen];

стро́іць планы Pläne schmíeden;

выко́нваць план den Plan erfüllen [áusführen];

2. (малюнак) Plan m, Grúndriss m -es, -e;

3.

пярэ́дні план Vórdergrund m -(e)s;

за́дні план Híntergrund m -(e)s;

на пярэ́днім плане im Vórdergrund;

буйны́м планам кіно in Gróßaufnahme

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)