астагені́я

(ад гр. astos = гараджанін + -генія)

біял. развіццё калоніі 5 шляхам пачкавання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бластагене́з

(ад бласта- + -генез)

індывідуальнае развіццё мнагаклетачнага жывога арганізма пры бясполым размнажэнні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вітамінапрафіла́ктыка

(ад вітаміны + прафілактыка)

выкарыстанне вітамінаў з мэтай папярэдзіць развіццё вітаміннай недастатковасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гемапаэ́з

(ад гема- + гр. poiesis = утварэнне)

утварэнне, развіццё і даспяванне клетак крыві.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дысплазі́я

(ад дыс- + гр. plasis = утварэнне)

няправільнае развіццё органаў або частак цела.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мікраспорагене́з

(ад мікраспора + -генез)

развіццё мікраспор у разнаспоравых папарацепадобных і насенных раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

платыцэфа́лія

(ад гр. platys = плоскі + -цэфалія)

плоскагаловасць, слабое развіццё чэрапа ў вышыню.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэлефіка́цыя

(ад тэле- + -фікацыя)

развіццё і пашырэнне перадавальнай і прымальнай сетак тэлебачання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

назіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. каго-што, за кім-чым, са злуч. «што» або «як». Уважліва сачыць вачыма за кім-, чым-н., не спускаць з вачэй.

Н. зацьменне сонца.

Н. за палётам птушкі.

2. каго-што. Вывучаць, даследаваць.

Н. развіццё клетак расліны.

3. за кім-чым. Ажыццяўляць нагляд за кім-, чым-н.

Н. за дзецьмі.

Н. за парадкам.

|| наз. назіра́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

калы́ска, -і, ДМ -лы́сцы, мн. -і, -сак, ж.

1. Невялікая плеценая з лазы або драўляная люлька, у якой закалыхваюць дзіця (уст.).

2. перан. Месца, дзе што-н. узнікла і атрымала развіццё (высок.).

Італія — к. опернага мастацтва.

3. Вісячы памост для падымання на вышыню рабочых, будматэрыялаў і інш. (спец.).

Фарбу паднялі на калысцы.

|| прым. калы́скавы, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)