matriculate

1. [məˈtrɪkjəleɪt]

v.

прыма́ць ва ўнівэрсытэ́т; быць прыня́тым ва ўнівэрсытэ́т, матрыкулява́цца

2. [məˈtrɪkjələt]

n.

прыня́ты ва ўнівэрсытэ́т, матрыкулява́ны -ага m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

take in

а) прыма́ць, браць (кватара́нтаў)

б) убіра́ць, звужа́ць (суке́нку)

в) спуска́ць ве́тразі

г) зразуме́ць, уця́міць

д) ашука́ць, абдуры́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

апла́тка, ‑ткі, ж.

1. Абалонка з крухмальнага цеста або жэлаціну для парашковых лякарстваў; капсуля. Прымаць хінін у аплатках. // Лякарства ў такой абалонцы, у капсулі.

2. Уст. Маленькі кружок клейкай паперы або клейкага рэчыва для запячатвання пісьмаў, склейвання папер. [Канапелька:] — А гэтыя, як на іх ... папяровыя аплаткі ёсць? Бажко.

3. Аладачка з прэснага цеста, якая выкарыстоўваецца католікамі і пратэстантамі пры прычасці.

[Ад лац. oblata (мн.) — прынашэнні.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іспы́т, ‑у, М ‑пыце, м.

1. звычайна мн. (іспы́ты, ‑аў). Праверка ведаў; экзамен. Здаваць іспыты. Прымаць іспыты. □ Гады яе [Васіліны] вучобы і для Іллюка не прайшлі дарэмна: ён шмат чытаў, вучыўся на курсах брыгадзіраў-паляводаў, здаў іспыты на шафера. Хадкевіч.

2. перан. Выпрабаванне, праверка. Гэта так, дарагая! Разлука, дарога — Для кахання суровы іспыт. Ліхадзіеўскі. Кожны дзень быў суровым іспытам. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

руча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Запэўніваць у чым‑н., гарантаваць што‑н., прымаць на сябе адказнасць за каго‑, што‑н. — Я ручаюся, што Коля апраўдае высокае званне камсамольца... Корзун. — Ручаюся, праз тры гады .. [Іванова] сама ў нашым жа інстытуце будзе чытаць бліскучыя лекцыі. Васілевіч.

•••

Ручацца галавой за каго‑, што‑н. — браць на сябе поўную адказнасць за каго‑, што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Beschlúss

m -es, Beschlüsse

1) рашэ́нне; пастано́ва

~ fássen — прыма́ць рашэ́нне

2) заключэ́нне, завяршэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Entschéidung

f -, -en

1) рашэ́нне, вырашэ́нне

éine ~ tréffen* — прыма́ць рашэ́нне

2) юрыд. прысу́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

eligible [ˈelɪdʒəbl] adj.

1. (for) той, хто ма́е пра́ва на што-н.;

be eligible to vote мець пра́ва галасава́ць/прыма́ць удзе́л у вы́барах

2. прыда́тны, прыго́дны; падыхо́дзячы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

demonstrate

[ˈdemənstreɪt]

1.

v.t.

1) даво́дзіць, дака́зваць

2) ілюстрава́ць; дэманстрава́ць

3) я́ўна выяўля́ць (пачу́цьці)

2.

v.i.

прыма́ць удзе́л у дэманстра́цыі, дэманстрава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

embrace

[imˈbreɪs]

1.

v.

1) абдыма́ць (-ца)

2) прыма́ць (рэлі́гію, наго́ду)

3) абніма́ць, ахапля́ць (во́кам), зьмяшча́ць

2.

n.

абды́мкі pl. only

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)