evaporator

[ɪˈvæpəreɪtər]

n.

выпа́рнік -а m. (прыла́да)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

зензу́бель, ‑я, м.

Спец. Сталярная прылада ў форме гэбля, якой робяць пазы і фальцы ў дошках.

[Ад ням. Simshobel.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

геліёметр, ‑а, м.

Прылада для вымярэння бачных дыяметраў нябесных свяціл, а таксама малых вуглоў паміж свяціламі.

[Ад грэч. hēlios — сонца і metréō — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буракарэ́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

Прылада для рэзкі буракоў у вытворчасці цукру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арбале́т, ‑а, М ‑леце, м.

Сярэдневяковая ручная кідальная прылада ў еўрапейскіх краінах — удасканалены лук; самастрэл, самапал.

[Фр. arbalète.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вугламе́р, ‑а, м.

Прылада ці інструмент для вымярэння вуглоў і вуглавых згібаў дэталей машын і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выбіва́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Прылада ў выглядзе ракеткі для выбівання дываноў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дамкра́т, ‑а, М ‑раце, м.

Прылада для падымання цяжараў на невялікую вышыню. Гідраўлічны дамкрат. Ручны дамкрат.

[Гал. dommekracht.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стрыхо́ўка, ‑і, ДМ ‑хоўцы; Р мн. ‑ховак; ж.

Прылада для выраўноўвання саломы пры крыцці страхі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

часа́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Прылада для часання воўны, ільну і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)