аскалёпак, ‑пка, м.
Разм. Тое, што і аскабалак. У расчыненай грубцы ладна гарэлі хвойных аскалёпкі. Быкаў. / у перан. ужыв. [Сітоў] пасмяяўся з маіх страхаў: «Хведар проста некультурны. Аскалёпак старога Зарэчча». Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пацурча́ць і пацурчэ́ць, ‑чыць; зак.
1. Пачаць цурчаць, цурчэць. Хвілін праз колькі проста над дахам загрымеў гром і на галовы гледачоў пацурчала дажджавая вада. Чыгрынаў.
2. Цурчаць, цурчэць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
се́мачкі, ‑чак; адз. семачка, ‑а, н.
Разм. Тое, што і сёмкі. Міша звярнуў на хлапца ўвагу таму, што той вельмі ж заўзята лузгаў семачкі, выплёўваючы шкарлупкі проста пад ногі. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
schnúrgerade
1.
a зусі́м прамы́, прамы́ як страла́
2.
adv про́ста, напрасткі́, без адхіле́нняў убо́к
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Spíeßrutenlaufen
n -s перан. пакара́нне
das ist für mich ein ~ — гэ́та для мяне́ про́ста ка́ра
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
unfortunate2 [ʌnˈfɔ:tʃənət] adj.
1. няшча́сны, нешчаслі́вы;
how unfortunate! як шкада́!; які жаль!;
He was just unfortunate. Яму проста не шанцавала.
2. неадпаве́дны; няўда́лы;
an unfo r tunate joke недарэ́чны жарт
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
дааста́тку, прысл.
Разм. Да канца, поўнасцю. [Колас] бярэ «Калевалу» і чытае проста са старонкі, але па-беларуску: Не пяе пясняр вялікі Усіх песень даастатку — Куды лепей запыніць іх, Перарваць у палавіне... Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раска́зчык, ‑а, м.
Той, хто расказвае. Расказчык .. шчыра і проста вядзе задушэўную размову. Майхровіч. А трэба сказаць, што расказчык з нашае Зінаіды Якаўлеўны — адмысловы. Палтаран. // Артыст, які выступае з вуснымі расказамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ско́гліць, скоглю, скогліш, скогліць; незак.
Абл. Жаласна павіскваць; скуголіць (пра жывёлін). // Жаласна плакаць (пра чалавека). Як загаварыць [Яўхім], дык, здаецца, спявае. І не так сабе спявае, а проста-такі скогліць, енчыць. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зайздро́сна,
1. Прысл. да зайздросны.
2. безас. у знач. вык., каму. Пра пачуццё зайздрасці, якое перажывае хто‑н. Мне проста зайздросна, Што шмат на пляцоўцы Машын і рабочых У сіняй спяцоўцы. Ляпёшкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)