пяка́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да выпечкі хлебных вырабаў. Пякарная справа. // Прызначаны для выпечкі хлебных вырабаў. Пякарная печ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Hóchofen

m -s, -öfen до́мна, до́менная печ

den ~ beschícken — загрузі́ць до́мну

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cupola

[ˈkju:pələ]

n.

1) ку́пал -а m.

2) вагра́нка f. (печ для пла́ўкі чыгу́ну)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паўвядзёрны, ‑ая, ‑ае.

Емістасцю ў палавіну вядра. А печ аж гудзе ад пален[аў] смалістых, Клякоча вада ў паўвядзёрным гляку. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ва́пнавы, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з вырабам вапны. Вапнавы завод. Вапнавая печ. // У састаў якога ўваходзіць вапна. Вапнавыя ўгнаенні. Вапнавая вада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глінабі́тны, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з моцна ўтрамбаванай гліны, звычайна перамешанай з дробна насечанай саломай або галлём. Глінабітныя сцены. Глінабітная печ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлебапяка́рны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з пячэннем хлеба, хлебных вырабаў. Хлебапякарная прамысловасць. // Прызначаны для выпечкі хлебных вырабаў. Хлебапякарная печ. Хлебапякарныя дрожджы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́мерный в разн. знач. ка́мерны;

ка́мерная печь спец. ка́мерная печ;

ка́мерный конце́рт муз. ка́мерны канцэ́рт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

няпа́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, якога не палілі (пра печ). Няпаленая печ. // Такі, дзе не палілі (пра памяшканне). Няўтульна было ў гэтым недагледжаным і няпаленым памяшканні. Лобан. Пакойчык зімою часта быў няпалены, халодны. Арабей.

2. Які не прайшоў абпальвання (пра цэглу). Дыміліся сушыльныя печы. А няпаленую цэглу абвяваў вецер пад нізкімі паветкамі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазабіва́цца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́ецца; -а́емся, -а́ецеся, -а́юцца; зак.

1. Забіцца, разбіцца насмерць — пра ўсіх, многіх.

2. Схавацца куды-н. — пра ўсіх, многіх.

Дзеці пазабіваліся на печ.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Засмеціцца, закупорыцца — пра ўсё, многае.

Трубы пазабіваліся пяском.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)