Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кві́слінг
(нарв. W. Quisling = прозвішча лідэра фашысцкай партыі ў Нарвегіі ў 1933—1945 гг.)
перан. здраднік радзімы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
bolter
I[ˈboʊltər]
n.
1) зьбе́глы конь
2) чалаве́к, які́ адыйшо́ў ад свае́па́ртыі
II[ˈboʊltər]
n.
сі́та -а n., машы́на для прасе́йваньня
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
apostate
[əˈpɑ:steɪt]1.
n.
адсту́пнік -а m., адсту́пніца f.; адшчапе́нец -ца m., адшчапе́нка f.
2.
adj.
адсту́пніцкі, адшчапе́нскі, няве́рны сваёй па́ртыі, рэлі́гіі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
апазіцы́йны, ‑ая, ‑ае.
1. Які сведчыць аб адмоўных адносінах да каго‑, чаго‑н., аб нязгодзе з чым‑н. Апазіцыйныя настроі.
2. Які мае адносіны да апазіцыі; складае апазіцыю (у 2 знач.). Апазіцыйныя партыі. Апазіцыйны блок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канцэртма́йстар, ‑а, м.
1. Першы скрыпач — саліст сімфанічнага або опернага аркестра.
2. Музыкант, які ўзначальвае адну са струнных груп аркестра (скрыпак, альтоў, віяланчэлей). Канцэртмайстар скрыпак. Канцэртмайстар віяланчэлей.
3. Піяніст-акампаніятар, які развучвае партыі са спевакамі.
[Ням. Konzertmeister.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лі́дэр, ‑а, м.
1. Кіраўнік палітычнай партыі, грамадска-палітычнай арганізацыі і пад. Лідэры парламенцкіх фракцый.
2. Той, хто ідзе першым у якім‑н. спаборніцтва.
3.Спец. Назва лёгкага крэйсера ці эскадранага мінаносца ў кільватэрнай калоне.
[Ад англ. leader — вядучы, кіраўнік.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
марксі́сцка-ле́нінскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да марксізма-ленінізма; які адлюстроўвае прынцыпы марксізма-ленінізма. Камуністы Злучаных Штатаў настойліва змагаюцца за захаванне партыі, за ўмацаванне адзінства яе радоў на аснове выпрабаваных марксісцка-ленінскіх прынцыпаў.«Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
непрыміры́масць, ‑і, ж.
Уласцівасць непрымірымага. Непрымірымасць класавых супярэчнасцей.// Непрымірымыя адносіны да каго‑, чаго‑н. — Новыя рашэнні партыі маюць яшчэ і тое.. значэнне, што яны актывізавалі ў людзей непрымірымасць да ўсякіх непаладкаў, да фальшы, фармалізму.Краўчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Éndspiel
n -(e)s, -e
1) заклю́чная гульня́, фіна́л
2) шахм. лндшпіль, заканчэ́нне па́ртыі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)