бай-ба́й, выкл.

1. Прыпеў пры закалыхванні дзіцяці. Раса на палянах, Нахмурыўся гай. Засні, паслухмяны, Бай-баінькі-бай. А. Александровіч.

2. у дзіц. мове. Спаць. Пара бай-бай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лібера́льнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Разм. Быць залішне памяркоўным, паблажлівым; патураць. [Зёлкін:] Не разумею, чаго Гарлахвацкі ліберальнічае. Даўно пара з .. [Чарнавусам] развітацца. Крапіва.

2. Уст. Праяўляць вальнадумства; прыкідвацца лібералам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вясна́, ‑ы; мн. вёсны, вёсен; ж.

1. Пара года паміж зімой і летам. Прайшла зіма, вясна настала. Колас.

2. перан. Пра светлую радасную пару жыцця; маладосць. Вясна чалавецтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

салато́пка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.

Разм. Тое, што і салатопня. [Журавінка:] — Сабаку каб прывязала ў гумне дзе. Пара яго, воўчае мяса, у салатопку здаць. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Tágeszeit

f -, -en дзённая пара́, дзённы час

zu jéder ~ — у любы́ час

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Hóra

f -, -ren

1) час, па́ра

2) pl царк. час слу́жбы, мале́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

księstwo

н.

1. княства;

księstwo dzielnicowe гіст. удзельнае княства;

2. княжацкая пара

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

антэ́нулы

(ад лац. antenna = мачта)

першая пара галаўных прыдаткаў у ракападобных.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ва́пар

(лац. vapor = пара)

нафтавае масла для змазвання цыліндраў паравых машын.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

парагне́йс

(ад пара- + гнейс)

горная парода, утвораная пры метамарфізме асадачных парод.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)