слепата́ ж., прям., перен. слепота́;

прыро́джаная с. — врождённая слепота́;

паліты́чная с. — полити́ческая слепота́;

○ куры́ная с. — а) бот. лютик е́дкий, куросле́п м., кури́ная слепота́; б) мед., разг. кури́ная слепота́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пацыфі́зм

(фр. pacifisme, ад лац. pacificus = прымірэнчы)

палітычная плынь і светапогляд, якія асуджаюць любыя войны.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

cell

[sel]

n.

1) Biol. кле́тка f.

2) ячэ́йка f., паліты́чная гру́па

3)

а) турэ́мная ка́мера

б) ке́льля ў манастыры́

4) Electr. элемэ́нт -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

маніфе́ст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Урачыстая адозва вярхоўнай улады да народа з выпадку якіх‑н. надзвычайна важных падзей. Маніфест часовага рабоча-сялянскага ўрада Беларусі аб утварэнні БССР абнародаваны 1 студзеня 1919 г.

2. Палітычная адозва праграмнага характару. Маніфест Камуністычнай партыі.

3. Пералік прынцыпаў якой‑н. літаратурнай або мастацкай групы ці напрамку. Маніфест футурыстаў.

[Ад лац. manifēstus — яўны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

red-hot [ˌredˈhɒt] adj.

1. распа́лены дачы́рвана

2. гара́чы, палымя́ны; разгара́чаны, па́лкі (пра фантазію);

a red-hot political campaign жо́рсткая паліты́чная барацьба́

3. infml хвалю́ючы, но́вы, све́жы;

red-hot news сенсацы́йнае паведамле́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

няро́ўнасць ж.

1. неро́вность; см. няро́ўны 1;

2. (впадина или возвышение) неро́вность;

~ці гле́бы — неро́вности по́чвы;

3. (отсутствие равенства) нера́венство ср.;

паліты́чная і эканамі́чная н. — полити́ческое и экономи́ческое нера́венство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панамерыкані́зм

(ад пан- + н.-лац. America = Амерыка)

палітычная дактрына, якая прапагандуе стварэнне ваенна-палітычнага блоку ўсіх краін Амерыкі на чале са ЗША.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пангермані́зм

(ад пан- + лац. Germania = Германія)

рэакцыйная палітычная дактрына, якая, сцвярджаючы перавагу немцаў над іншымі народамі, абгрунтоўвае іх права на сусветнае панаванне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

праламле́нне, ‑я, н.

1. Спец. Адхіленне, змяненне напрамку (радыёхваль, светлавых, гукавых і інш. хваль) пры пераходзе з аднаго асяроддзя ў другое. Праламленне святла. Праламленне радыёхваль.

2. перан. Суб’ектыўнае асэнсаванне якога‑н. факта, якое мяняе яго сэнс, змест. Андрэй, слухаючы Грышу, адчуваў, што ў ім, у Грышы, паўтараецца ў нейкім сваім праламленні яго, Андрэя, палітычная маладосць. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

літарату́ра, ‑ы, ж.

1. Сукупнасць твораў пісьменнасці таго ці іншага народа.

2. Від мастацтва, характэрнай рысай якога з’яўляецца стварэнне мастацкіх вобразаў пры дапамозе слова, мовы; творы гэтага віду мастацтва. Руская літаратура. Беларуская літаратура.

3. Сукупнасць друкаваных твораў якой‑н. галіны ведаў, па якому‑н. спецыяльнаму пытанню. Палітычная літаратура. Тэхнічная літаратура.

•••

Мастацкая літаратура — тое, што і літаратура (у 2 знач.).

[Лац. litteratura.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)