Verbum

унакі́дку, прысл.

Абл. Наапашкі. Скрыпнулі дзверы. У іх чорным прагале з’явілася постаць чалавека ў чыгуначнай спяцоўцы ўнакідку. Лынькоў. Андрэй сядзеў каля зямлянкі хмуры. Паліто ўнакідку з’ехала з плячэй. Няхай.

бо́брык, ‑у, м.

1. Від сукна з кароткім стаячым ворсам. Паліто з бобрыку.

2. у знач. прысл. бо́брыкам. Пра кароткую мужчынскую стрыжку, пры якой спераду пакідаюцца стаячыя валасы. Стрыгчы бобрыкам.

бо́цікі, ‑аў; адз. боцік, ‑а, м.

1. Памянш. да боты.

2. Від жаночага абутку. Волька пераабулася ў боцікі, апранула паліто, і.. [дзяўчаты] выйшлі з пакоя. Даніленка.

3. Тое, што і аканіт.

кара́куль, ‑ю, м.

Шкурка ягнят каракульскіх авечак з кароткай пакручастай шэрсцю шэрага або чорнага колеру. Чорны каракуль. Каўнер з шэрага каракулю. □ [Сачыўка] быў ужо ў зімовым паліто з чорным каракулем. Ермаловіч.

[Ад геагр. назвы.]

кашнэ́, нескл., н.

Хустка, вузкі шалік, якімі закрываюць шыю пад паліто. На шыі .. белае, новае кашнэ. Бядуля. [Заатэхнік] палапаў пальцамі сваю густую чорную прычоску, паправіў на шыі прыгожае стракатае кашнэ. Ермаловіч.

[Фр. cache-nez.]

паўпаліто́, нескл., н.

Кароткае, не ніжэй каленяў, паліто. Паходня паклаў на табурэтку палявую сумку, зняў з сябе асенняе паўпаліто і шапку і, павесіўшы іх у шафу, вярнуўся да стала. Хадкевіч.

фіста́шкавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да фісташкі. Фісташкавы гай. // Прыгатаваны з фісташак (у 2 знач.). Фісташкавы торт.

2. Бледна-зялёны, колеру фісташкі (у 2 знач.). Паліто фісташкавага колеру.