аканто́ўка, ‑і,
Тое, чым акантоўваюць; кант 1 (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аканто́ўка, ‑і,
Тое, чым акантоўваюць; кант 1 (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ідыёт, ‑а,
1. Разумова адсталы, недаразвіты, прыдуркаваты чалавек.
2.
[Ад грэч. idiōtēs — невук.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недарабі́ць, ‑раблю, ‑робіш, ‑робіць;
Не давесці якую‑н. справу, работу да канца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павар’яце́ць, ‑еем, ‑ееце, ‑еюць;
Звар’яцець — пра ўсіх, многіх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прысмакта́ць, ‑смакчу, ‑смокчаш, ‑смокча;
Прыцягнуць, прыціснуць да сябе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
срэбралі́тны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уя́ўнасць, ‑і,
Уласцівасць уяўнага (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ці́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закапці́ць, ‑капчу, ‑копціш, ‑копціць;
Пакрыць сажай; задыміць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
азы́зласць, ‑і,
Уласцівасць азызлага; ацёчнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)