пажлу́кціцца сов.
1. (нек-рое время) побу́читься;
2. (обо всём) вы́бучиться; побу́читься
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пажму́рыцца сов.
1. (нек-рое время) пощу́риться;
2. разг. (о многих) зажму́риться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пакалупа́ць сов., разг.
1. исковыря́ть, исколупа́ть;
2. (нек-рое время) поковыря́ть, поколупа́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пакі́снуць сов.
1. (о многом) ски́снуть, проки́снуть;
2. (нек-рое время) поки́снуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пакле́іць сов.
1. (всё, многое) окле́ить, перекле́ить;
2. (нек-рое время) покле́ить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
памардава́ць
1. (всех, многих) изнури́ть, измота́ть;
2. (нек-рое время) пому́чить, пома́ять
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
памасці́ць сов.
1. (всё, многое) вы́мостить, перемости́ть;
2. (нек-рое время) помости́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ачы́так ’расходнік, Sedum’ (мін., Кіс.), очыток (Бесар.), укр. очиток, рус. очиток. Згодна з Мяркулавай, Очерки, 109, укр. і рус. формы з очисток (у сувязі з яго лекавымі, ачышчальнымі якасцямі), аднак пры гэтым цяжка вытлумачыць выпадзенне ‑с‑; параўн. іншыя назвы расліны адцытнік, сытнік (захад Беларусі, гл. Кісялеўскі, Аб нек. асабл., 28), да семантыкі гл. польск. дыял. odczynić ’вылечыць’, odczyna ’нейкая расліна’ (Карловіч); геаграфія слова не дазваляе звязаць яго з чыты ’цвярозы’ (Касп.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пе́сня, -і, мн. -і, -сень, ж.
1. Вершаваны і музычны твор для выканання голасам.
Харавая п.
Жніўныя песні.
Беларускія народныя песні.
2. Пра спевы птушак.
Салаўіныя песні.
◊
Доўгая песня (разм.) — тое, што патрабуе працяглага часу, што не скора можа быць зроблена, расказана і пад.
Старая песня (разм.) — што-н. даўно вядомае.
Песня спета чыя (разм.) — канец чыйго-н. жыцця, шчасця, поспехаў і пад.
|| памянш. пе́сенька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек, ж.
|| прым. пе́сенны, -ая, -ае (да 1 знач.).
П. матыў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рака́, -і́, ДМ рацэ́, мн. рэ́кі і (з ліч. 2, 3, 4) ракі́, рэк, ж.
1. Прыродны вадаём, які пастаянна цячэ па пракладзеным вадой рэчышчы ад вытоку ўніз да вусця.
Пайсці на раку.
Рыбка ў рацэ, ды не ў руцэ (прымаўка).
2. перан. Няспынны паток чаго-н., вялікая колькасць.
Па плошчы плыла людская р.
Рэкі крыві.
|| памянш.-ласк. рэ́чачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.
|| нар.-паэт. рэ́чанька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек, ж.
|| прым. рачны́, -а́я, -о́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)