pressurize, BrE -ise [ˈpreʃəraɪz] v.

1. BrE (into) ака́зваць на́ціск, уплы́ў; прымуша́ць

2. tech. герметызава́ць; падтры́мліваць павы́шаны ціск

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сіня... (гл. сіне...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «сіне...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: сіняблузнік, сінявокі, сінякрылы і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вода... (а таксама вада...).

Першая састаўная частка складаных слоў у знач.: які адносіцца да вады, да яе выкарыстання, да дзеянняў сілай вады; пішацца, калі націск у другой частцы слова падае не на першы склад, напр.: водаварот, водакарыстанне, воданепранікальны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

давле́ние ср.

1. ціск, род. ці́ску м.;

атмосфе́рное давле́ние атмасфе́рны ціск;

рабо́чее давле́ние (па́ра) рабо́чы ціск (па́ры);

кровяно́е давле́ние крывяны́ ціск;

2. перен. на́ціск, -ку м.;

экономи́ческое давле́ние на зави́симые стра́ны эканамі́чны на́ціск на зале́жныя дзяржа́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

амо́графы, ‑аў; адз. амограф, ‑а, м.

Спец. Словы ці формы слоў, якія аднолькава пішуцца, але маюць рознае значэнне і розны націск (пара і пара, прыклад і прыклад).

[Грэч. honós — аднолькавы і gráphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

onset [ˈɒnset] n.

1. пача́так (асабліва чаго-н. непрыемнага);

the onset of war пача́так вайны́

2. ата́ка, на́ціск, напа́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

націскны́, ‑ая, ‑ое.

1. Спец. Які служыць для націскання. Націскны болт.

2. Які прыводзіцца ў дзеянне націсканнем. Міна націскнога дзеяння.

3. Такі, на які падае націск. Націскныя галосныя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нерухо́мы, -ая, -ае.

1. Які не рухаецца, застаецца ўвесь час на адным месцы.

Н. блок.

Стаяць нерухома (прысл.).

2. перан. Які не змяняе свайго выразу.

Н. позірк.

3. У граматыцы: які не мяняе свайго месца (пра націск).

|| наз. нерухо́масць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пасла́біць, -блю, -біш, -біць; -блены; зак., што.

1. Аслабіць, зрабіць менш тугім, нацягнутым, закручаным.

П. гайку.

П. вяроўку.

2. Зменшыць сілу, напружанасць чаго-н.

П. увагу да чаго-н. П. націск.

|| незак. паслабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. паслабле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

аку́т

(лац. acutus = востры)

узыходны націск у старажытнагрэчаскай, сербскай і іншых мовах, а таксама знак гэтага націску.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)