амбі́цыя, ‑і, ж.

Празмернае пачуццё асабістай годнасці; самалюбства. Прафесійная амбіцыя. Збіцца на амбіцыю. □ Таймс-сквер. Натоўп. Над ім з амбіцыяй Гарлае нейкі кандыдат. Панчанка.

•••

Амбіцыя без амуніцыі — пра беспадстаўную амбіцыю.

Кідацца ў амбіцыю гл. кідацца.

(Толькі) без амбіцыі — без крыўды, без нездавальнення.

(Чалавек) з амбіцыяй — пра фанабэрыстага, ганарлівага чалавека.

[Лац. ambitio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

orderly​2 [ˈɔ:dəli] adj.

1. аха́йны, акура́тны;

His room is always orderly. У яго пакоі заўсёды прыбрана.

2. дысцыплінава́ны, арганізава́ны; спако́йны;

The crowd was quite orderly. Натоўп паводзіў сябе даволі мірна.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Másse

f -, -n

1) ма́са, рэ́чыва

2) ку́ча, вялі́кая ко́лькасць

3) нато́ўп

in ~n kómmen* — прыхо́дзіць нато́ўпам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Knäuel

m, n -s, -

1) клубо́к

sich wie ein ~ zusámmenringeln — скруці́цца клубко́м [у клубо́к]

2) нато́ўп, ку́ча

3) рой

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

гу́шча ж

1. (асадак) Satz m -(e)s, Sätze, Bódensatz m;

2. (гушчар) Díckicht n -(e)s, -e;

3. (натоўп) Ménschengewühl n -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

арда́

(цюрк. ordu)

1) дзяржава, саюз плямён у старажытных цюркскіх народаў (напр. Залатая а.);

2) цюркскае войска, якое ўрывалася ў межы Стараж. Русі;

3) перан. полчышчы азвярэлых варожых войск;

4) перан. шумны неарганізаваны натоўп.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

rzesza

ж. натоўп, грамада, мноства людзей;

szeroka rzesza odbiorców — шырокая аўдыторыя;

Trzecia Rzesza — гіст.. Трэці Рэйх

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ćma

ж.

1. начны матыль;

2. мноства; процьма;

ćma ludzi — натоўп людзей;

3. уст. цемра; змрок

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

huddle​1 [ˈhʌdl] n.

1. куча, зва́лка

2. нато́ўп; ста́так

3. AmE нара́да іграко́ў на по́лі (футбол)

♦

get/go into a huddle with smb. уступа́ць у та́йную змо́ву з кім-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

чарада́, -ы́, ДМ -дзе́, мн. чаро́ды і (з ліч. 2, 3, 4) чарады́, чаро́д, ж.

1. Рад аднародных прадметаў, жывых істот, якія размяшчаюцца або рухаюцца адзін за адным.

Ч. машын.

Ч. хмар.

2. Статак, гурт жывёл, група птушак, рыб аднаго віду.

Ч. авечак.

Ч. кароў.

Ч. птушак.

3. Гурт, натоўп (людзей).

Ч. хлопчыкаў.

Ч. мужчын.

4. Чарга.

Заўтра яго ч. пасвіць кароў.

5. у знач. прысл. чарадо́й (-о́ю). Адзін за другім; бесперапынна.

Думкі плылі чарадой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)