развярну́цца, -вярну́ся, -ве́рнешся, -ве́рнецца; -вярні́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Разваліцца, разбурыцца.

Старая хата развярнулася.

2. Павярнуцца, каб змяніць становішча або напрамак свайго руху.

3. Пра наяўнасць месца для пэўных дзеянняў.

Там не р., малы ўчастак.

4. Размясціцца ў шырыню па лініі фронту, прыняць баявы парадак (спец.).

|| незак. разваро́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. разваро́т, -у, М -ро́це, м. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інтэ́нцыя

(лац. intentio = імкненне)

намер, мэта, напрамак або накіраванасць свядомасці, волі, пачуцця на які-н. прадмет.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пленэры́зм

(ад пленэр)

напрамак жывапісу, які вызначаецца імкненнем да найпраўдзівейшай перадачы прыроднага асвятлення, колеру, навакольнай атмасферы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ранверсма́н

(фр. renversement = перакіданне)

фігура вышэйшага пілатажу, якая дае магчымасць хутка мяняць напрамак палёту на 180°.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэверсі́ўны

(ад лац. reversus = адваротны)

здольны мяняць напрамак руху або вярчэння (напр. р. рухавік, р. вінт).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

veer [vɪə] v.

1. мяня́ць напра́мак; паваро́чваць, рабі́ць віра́ж

2. рапто́ўна змяні́ць (думку, паводзіны і да т.п.);

He veers about like a weather cock. Ён як флюгер (не мае цвёрдых перакананняў).

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

псіхалагі́зм, ‑у, м.

1. Паглыблены паказ псіхічных, духоўных перажыванняў, глыбокі псіхалагічны аналіз. Сучасны савецкі раман становіцца сапраўды мастацкім даследаваннем жыцця. Глыбокі гістарызм, вострая праблемнасць, яркі псіхалагізм — яго неад’емныя якасці. Дзюбайла.

2. Ідэалістычны філасофскі напрамак, які лічыць асновай філасофіі псіхалогію.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таталітары́зм, ‑у, м.

Кніжн.

1. Адна з форм аўтарытарнай буржуазнай дзяржавы, якая характарызуецца яе поўным кантролем над усімі сферамі жыцця грамадства; таталітарны рэжым.

2. Напрамак буржуазнай палітычнай думкі, які апраўдвае антыдэмакратычную сістэму палітычнага кіравання і выступае за дыктатуру асобы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Nórden

m -s по́ўнач (напрамак)

aus [von] ~ — з по́ўначы

nach ~ — на по́ўнач

der Hóhe ~ — Кра́йняя По́ўнач

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пракружы́ць, ‑кружу, ‑кружыш, ‑кружыць; зак.

1. Разм. Тое, што і пракружыцца (у 1 знач.). Пракружыў над хатай самалёт.

2. Прайсці, праехаць які‑н. час, часта мяняючы напрамак; праблукаць. Пракружыць усю ноч па лесе.

3. каго і без дап. Кружыць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)