вальс, ‑а,
1. Плаўны парны танец трохдольнага размеру.
2.
[Фр. valse.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вальс, ‑а,
1. Плаўны парны танец трохдольнага размеру.
2.
[Фр. valse.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
банду́ра, ‑ы,
Украінскі шматструнны шчыпковы
[Ад грэч. pandúra.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
анданці́на,
1.
2.
[Іт. andantino.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ада́жыо,
1.
2.
[Іт. adagio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кларне́т, ‑а,
Драўляны духавы
[Фр. clarinette ад лац. clarus — ясны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кура́нты, ‑аў;
Даўнейшая назва вежавага або насценнага гадзінніка, бой якога суправаджаецца музыкай, а таксама
[Ад фр. courant — бягучы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мадэра́та,
1.
2.
[Ад іт. moderato — мерна.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лі́ра 1, ‑ы,
1. Старажытнагрэчаскі струнны шчыпковы
2. Даўнейшы народны беларускі струнны
[Грэч. lyra.]
лі́ра 2, ‑ы,
Грашовая адзінка ў Італіі і Турцыі.
[Іт. lira.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уверцю́ра, ‑ы,
1.
2. Невялікі
[Фр. ouverture ад ouvrir — адкрываць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
грамафо́н, ‑а,
[Ад гр. gramma — літара, запіс і phōnē — гук.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)